सोनेरी जाळे- Marathi sextual Stories

  सोनेरी जाळे

लेखक - चंदू


भाग १

"अय्या! कित्ती छान नेकलेस आहे!" बेडरूममधील वॉर्डरोबच्या पूर्णाकृती आरश्यात स्वतःला न्याहाळत, ती आनंदून म्हणाली.
"पसंद आलं?" त्याने विचारले. नेकलेस त्याने तिच्या गळ्यासमोर धरले होते अन् तो तिच्या मागे, तिला अगदी चिकटून उभा होता. इतका चिकटून की त्याचा उत्तेजित झालेला लवडा तिच्या भरदार नितंबांना ढुश्या देत होता.

"खूऽऽय आनडलं! पण हे नाजूक डिझाईन कसलं आहे?" तिने कुतुहलाने विचारले.

"ते नं? निमान आहे."

"अय्य्या, खरंच! एकदम क्यूट आहे!" आपले नितंब त्याच्या ओटीपोटाला घासत्त निलीमा लाडीकपणे म्हणाली.

"कुठनं घेतलं?" तेवढ्यात, बाजूच्या ड्रेसिंग टेबलवरील ठेवलेला मोबाईल वाजला.

"ह्यांचा असेल. कामासाठी दिल्लीला गेलेयंत!" ।

"आज तो ते येणार नाय ना? नाय तर मी जाते आता." नरेन म्हणाला. मोबाईल वाजतच होता. "नाही नरेन. ते उद्या येणार आहेत. पण थांब, मी बोलून घेते." निलीमा नरेनपासून दर होत म्हणाली. तिने मोबाईल घेतला व बेडरूमच्या बाहेर गेली.
नरेन आरश्यात स्वतःला बघू लागला. पन्नास वर्षाचं नाय, पण नियमित व्यायामाने फिट ठेवलेल्या सहा फूट उंच शरीराच्या कंडीशनवरून त्याचं वय दहा वार्षांनी कमीच वाटायचं. पन्नाशीचा असूनही शरीरातली धग कमी झालेली नव्हती. जेवढी उत्कटता बिझिनेससाठी दिवसाला पंधरा पंधरा तास काम करण्यात होती तेवढीच ह्या वयात सुध्दा शृंगारात देखील होती. रोज शंगार केल्याशिवाय त्याला झोपच यायची नाही. तेवढ्यात, निलीमा आत आली व त्याच्या पुढ्यात येऊन उभी राहिली. "सावंतसाहेब आजला येत नाय ना?" "नाही रे. उद्या कोणत्या फ्लाईटने टोणार आहेत हे कळवण्यासाठी फोन केला होता. पण मघाशी तू नेकलेसबद्दल काय सांगत होता?"

"हां, ते ना? मी नेहमी बिझिनेससाठी फ्लाय करते ना? तेंचा ते काय फ्रिक्वेंट फ्लायसाठी स्कीम असतेना, त्यात भेटलं."

"म्हणजे ह्या वेळेस मला फ्री गिफ्ट का?"

"निलू डार्लिंग, तसं नाया गं. मी पह्यले कभी तुला सस्तातलं गिफ्ट दिलंय का? फकत ह्या टायमाला हे तुला पसंद पडेल म्हणून देतोय." हे ही खरंच होतं. नरेनची निलीमाला महागडे गिफ्ट्स द्यायची ही
काही पहिलीच वेळ नव्हती. नरेनच्या डोळ्यासमोरून त्याचा भूतकाळ जायला लागला. साधारणतः पंधरा वर्षापूर्वीची गोष्ट असेल. थोरल्या भावाशी भांडण झाले म्हणून, पिढीजात व्यवसायातून नरेन शहा बाहेर पडला, आपला स्वतंत्र बिझिनेस असावा म्हणून. कॉलेजमधून डिग्री  घेताच घरच्या धंद्यात पडलेल्या नरेनत्ना व्यवसायाचे बारकावे समजायला वेळ नाही लागला. बोलण्यात मिठास असल्याने समोरच्या व्यक्तिवर सहज छाप पाडण्यात त्याची हातोटी होती, आणि स्वतःबद्दल दर्दम्य आत्मविशवास! त्यामुळे, घरच्या धंद्याला लाथ मारून निघाला तरी त्याला लवकरच आपण स्वतःचे वैभव कमावू ह्यात त्याला मुळीच शंका नव्हती. एका जिवलग मित्राकडून भांडवल उभे करण्यासाठी त्याने कर्ज घेतले आणि दोनच वर्षात ते फेडले देखील, मिन्न नाही म्हणत असून सुद्धा दुप्पट व्याजासह! त्याने आता सरकारी खात्यांमधे सप्लायर म्हणून शिरकाव करून घेतला. इथे त्याला त्याच्या जुन्या ओळखींचा आणि आपल्या मिठास वाणीचा भरपूर फायदा झाला. आणि बिझिनेस मिळवण्यासाठी मोक्याच्या पदांवर असलेल्या अधिकाऱ्यांना हवे तसे जूष करण्यात तो मुळीच कुचराई करत नव्हता.

थोड्याच कालावधीत त्याने बिझिनेसमधे चांगला पाय रोवला. असाच एकदा, एक टेंडर मिळाले म्हणून सावंत साहेबांकडे त्यांचा हिस्सा द्यायला तो त्यांच्या घरी आला. हिश्श्यासोबतच वरून एक किंमती बोन चायना डिनर सेट पण त्याने आणला होता. हिश्श्याची रक्कम ठेवायला सावंत साहेब आतल्या खोलीत गेले म्हणून त्याने डिनर सेट त्यांच्या बायकोच्या म्हणजे निलीमाच्या हातात दिला. डिनर सेट बघून आलेली निलीमाच्या डोळ्यातली चमक आणि तिच्या पदराआडची उन्नत गोलाई नरेनच्या चाणाक्ष नजरेतून सुटले नाहीत. निलीमाल्ना आपल्या मोहपाशात गुंतवायचेच हे त्याने त्याच क्षणी ठरऊन टाकले, आणि त्या दिशेने त्याने पाऊले टाकायला सुरूवात केली. दोन-तीन भेटीनंतरच निलीमाने आपला मादक देह त्याच्या स्वाधीन केला. त्यानंतर, आजपर्यंत त्यांचे संबंध अविरत सुरू होते. सावंत साहेबांना कदाचित हे ठाऊक असावे असा नरेनला नेहमी संशय यायचा. पण त्यांनी नरेनच्या बिझिनेसला फोफावण्यात सतत मदत केली. अर्थात हे काही ते चॅरिटी म्हणून करत नव्हते, ते ही आपला मोबदला नरेनकडून वसूल करून घेत होते.

"नरेन, कसला विचार करतो आहेस?" नरेन गप्प झाला म्हणून निलीमाने त्याला विचारले. तिच्या बोलण्याने नरेन भानावर आला.

"नरेन, मला नेकलेस घालून दे ना!" नवीन नेकलेस घालायच्या कल्पनेनी निलीमा मोहरून गेली होती. नरेनने खिशात ठेवलेले नेकलेस बाहेर काढले. तो आता निलीमाला पुन्हा घट्ट चिकटून उभा होता. त्याने डाव्या हातात नेकलेस धरून निलीमाच्या खांद्यावर ठेवला व उजव्या हाताने तिचा पदर पाडून टाकला. समोरच्या आरश्यात त्याला निलीमाचे तटतटलेले स्तन दिसत होते तर उंच असल्याने निलीमाच्या खांद्यावरून तिचा लोकट ब्लाऊज व आतील गच्च स्तनांमधील खोल घळ! त्याने उजवा हात निलीमाच्या ब्लाऊजवर आणला. तिच्या पुष्ट स्तनांचे वजन त्याने ब्लाऊजखाली हात धरून तोलून बघितले. आतापर्यंत त्याने अनेक स्त्रियांबरोबर प्रणयसुख अनुभवले होते पण वक्षसंपदेत निलीमाचा हात धरणारी कुणीच नव्हती. त्याने तिच्या ब्लाऊजची वरची दोन बटणं उघडली. नरेनच्या भेटीच्या अलिखित नियमाप्रमाणे तिने ब्रेसियर घातलेली नव्हती. तिच्या उन्नत उरोजांना तशीही ब्रेसियरच्या आधाराची गरज नसायची. नरेनचा हात तिच्या अर्ध-अनावृत्त स्तनांवरून फिरायला लागला. त्याच्या बोटांचा मधूनच तिच्या टपोन्या निपल्सना स्पर्श होत होता.

"अरे नरेन, नेकलेस घालायचे सोडून तू हा काय चावटपणा चालवला आहेस?" निलीमा कृतककोपाने नरेनला म्हणाली. खरं म्हणजे नरेनचा स्तनांना होत असलेला स्पर्श तिला हवाहवासा वाटत होता. त्याच्या कणखर स्पर्शाने तिला आपल्या मांड्यांमधे ओळखीचा ओलसरपणा जाणवायला लागला होता.

"निलू डार्लिंग, तने समजत कसे नाही? एरोप्लेन लेंड करायच्या पह्यले त्याचा रनवे बराबर असायला नको? मी रनवेची कंडीशन चेक करून बघत हाय.

" नरेनच्या बोलण्याचा अर्थ लक्षात येताच निलीमा लाजली.

"इश्श्य! तू बाई भारी चावट आहेस!" "निलू, तुझं हे इस्स्य मातर आपल्याला लय आवडतं. आपण जाम खूष होतो." खुषीचा पुरावा म्हणून आपला ताठ लवडा त्याने निलीमाच्या नितंबांमधील घळीवर रोवला.

"का? तुझी बायको 'इश्श्य' म्हणत नाही कधी?" निलीमाने नरेनला खिजवलं.

"नाय! कधीच म्हणत नाय!"

"मग, लाजल्यावर काय म्हणते ती?"

"आऽऽरारा! जना माझा अंदर घेते ना तवाभी ती आऽऽराऽऽरा म्हणते." हे चावट संभाषण सुरू असताना नरेनचा हात गप्प बसलेला नव्हता. त्याने निलीमाची उरली सुरली बटणं काढून तिचा ब्लाऊज पूर्ण उघडून टाकला होता. आता त्याने नेकलेसच्या चेनचा हुक उघडला व नेकलेस तिच्या गळ्यात घातले. नेकलेसमधील विमानाची प्रतिकृती तिच्या स्तनांमधील पोकळीत अलगदप्नमाणे विराजमान झाली.

"प्लेन तर लॅण्ड झाले. आता मला भी लॅण्ड करु देना!" नरेनला निलीमाच्या मादक गंधाचा कैफ चढायला लागला होता. त्याने तिचे स्तन आपल्या मुठीमधे पकडले. आता निलीमाला सुध्दा नरेनच्या प्रेमाचे भरते आले. त्याच्या मिठीतून सुटत ती त्याला सामोरी झाली. आपले पाय उंचावत तिने आपले ओठ चुंबनासाठी नरेनला ऑफर केलेत. नरेनला बिलगल्यामुळे तिची टचटचीत स्तनाग्रं नरेनच्या छातीवर दबलीत. तिच्या स्तनाग्रांतून सुखद वेदनांचे तरंग तिच्या शरीरभर उठलेत. निलीमाचे पिकलेल्या तोडल्यासारखे लालसर ओठ नरेनने आपल्या तोंडात घेतलेत. तिच्या सान्निध्यामुळे नरेन धुंद होऊन गेला होता. त्याचे हात निलीमाच्या भरदार कुल्ल्यांवरून फिरत होते. तिच्या कुन्न्यिांवरून हात फिरवतांना त्याच्या मनात त्यांच्याबद्दल हिंस्त्र विचार येत होते. निलीमा त्याचे ओठ चोखातांना आपले ओटीपोट त्याच्या लिंगावर घासत होती. तिने जसे ब्लाऊजच्या आत काहीच घातले नव्हते, तसेच साडीच्या आतही ती नागवीच होती.

साडीच्या तलम कपड्यातून तिच्या योनीच्या फटीला नरेनच्या लवड्याचा सुखद टणकपणा बोचत होता. अधररस प्राशनाने पोट भरल्याने नरेनने आता निलीमाच्या स्तनांकडे मोर्चा वळवला. एक हात तिच्या डाव्या स्तनाच्या पुष्टतेचे कौतुक करत होता तर त्याचे ओठ दुसऱ्या स्तनाच्या बोरासारख्या टपोऱ्या निपलचे. असंख्य वेळा निलीमाबरोबर रत होऊन सुध्दा तिची स्तनाग्रं चोखतांना नरेन बेभान होऊन जायचा. नरेन यायच्या दिवशी निलीमा न चुकत्ता आपल्या स्तनाग्रांवरून स्ट्रॉबेरी फ्लेवरच्या लिपस्टीकचा हलकासा हात फिरवून घ्यायची. आज तिने स्तनाग्रांसोबतच आपल्या खोल बेंबीवरून व योनीच्या मांसल ओठांवरूनही लिपस्टीक लावले होते.

आता नरेन गुडघे टेकून निलीमाच्या पुढ्यात बसला. त्याचा एक हात निलीमाच्या स्तनाची बोंडी चोळत होता तर दुसरा तिच्या गच्च ढुंगणावरून फिरत होता. त्याचे मुख निलीमाच्या पोटाजवळ आले होते. लिपस्टीकचा हलका हात फिरवलेली निलीमची गोल गरगरीत नाभी त्याला खुणावत होती. त्याने आपले नाक अगदी नाभीला टेकनले. निलीमाच्या नाभीचा स्ट्रॉबेरीमिश्रीत मादक गंध त्याच्या नाकात शिरला. तिच्या नितंबावर एका हाताने जोर देत त्याने आपले नाक निलीमाच्या बेंबीला चिकटवले न तो धुंद वास तो आपल्या छातीत भरून घेऊ लागला. हळुच त्याने आपली जीभ लाळेने ओली केली व बेंबीत घातली. त्या ओलसर स्पर्शाने निलीमा शहारली. तिने नरेनचं डोकं आपल्या पोटावर गच्च दाबून धरलं. निलीमाच्या कस्तुरीगंधामधे आता नरेनच्या लाळेचा वासही मिसळला होता. त्या वासाने नरेन बेभान झाला. त्याच्या निलीमाच्या स्तनाग्रावरचा दाब वाढला.

"स्स्स . . . हळ नंरे . . . किती जोरात दाबतोस . . ." पण नरेन तिची विनंती ऐकायच्या मूडमधे नव्हता. आज तो जवळपास दोन आठवड्यांनंतर निलीमाला भेटत होता. त्याच्या स्पर्शात इतक्या दिवसांच्या विरहाचा आवेश एकवटला होता. त्याचा दुसरा हात निलीमाच्या ढुंगणावर रेघोट्या ओढत होता. अचानक त्याला एक गोष्ट जाणवली.

"निलू डार्लिंग ..."

"काय रे राजा?"

"एक बात विचारू का?"

"विचार ना!"

"तू साडीच्या आत काय घातलं हायस का नंगीच हाय?" त्याच्या डायरेक्ट प्रश्नाने, दोघांमधे जवळीक असूनही, निलीमा लाजली. ती काहीच बोलली नाही.

"ए, बोल ना! शरमाते कशाला?""इश्श्य ! तूच ... बघ ...ना!" तिची परवानगी मिळताच, नरेनने तिच्या पोटापासून आपलं तोंड थोडं दूर केलं. तिच्या खोचलेल्या निऱ्या त्याच्या समोरच होत्या. त्याने जिथे निन्या खोचल्या होत्या, तिथे साडीत हात घातला व एक जोराचा हिसडा दिला, शिफॉनची तलम साडी सुळ्ळकन खाली घसरून निलीमाच्या पायाशी गोळा झाली आणि आत काहीच न घातल्याने निलीमाची इष्काची दौलत नरेनच्या डोळ्यांसमोर उघडी झाली. अज नरेन येणार म्हणून निलीमाने बरीच मेहनत घेऊन आपल्या काखेतले व योनीप्रदेशावरचे केस काढून टाकले होते. वरून योनीचा ओठांवरून लिपस्टीक फिरवून घेतले होते. उभी असतांना मांद्या जराशा फाकलेल्या असल्याने निलीमाच्या योनीचे ओठही किंचीतसे विलग झाले होते. नरेनच्या प्रणयचेष्टीतांमुळे तिचा योनीमार्ग उष्ण आणि ओलसर होऊन त्यातून विलक्षण मादक कामगंध नरेनच्या नाकाभोवती दरवळत होता. नरेनने निलीमाच्या योनीचे ओठ फाकवले. तिच्या योनीचा गुलाबी अंतर्भाग बघून तो चाटून बघण्याची अनिवार उर्मि त्याला झाली. त्याने पटकन आपले तोंड निलीमाच्या योनीमुखाला लावले. त्याच्या ओठांचा स्पर्श योनीला होताच निलीमाच्या पायांमधले जणू त्राणच गेले.

तशीही ती बन्याच वेळपासून उभी असल्याने तिच्या पायातून कळाही येत होत्या.

"आई गं..." आधारासाठी तिने नरेनचे डोके दाबून धरले.

"काय झाला?" तिची अवघडलेली अनस्था नरेनलाही जाणवली.

"मी बसू का रे? मला उभं राहवत नाहीय!" नरेन उभा राहीला. त्याने निलीमाचा हात पकडून तिला बेडवर बसवलं. तिचे पाय फाकवून तो पायांमधे बसला. निलीमा पलंगावर आडनी झाली व आपले पाय तिने नरेनच्या खांद्यांवर ठेवलेत. ह्यामुळे तिची योनी पूर्णपणे फाकली. नरेनला आता निलीमाच्या योनीबरोबरच तिच्या नितंबांमधे लपलेले तिचे नाजूक पार्शछिद्रही दिसू लागले. ते बघून नरेन अतिशय उत्तेजित झाला. त्याने आपले ओठ निलीमाच्या योनीला लावले व उजव्या हाताची तर्जनी त्याने तिच्या नितंबाच्या फटीत घातली. निलीमाच्या आक्रसलेल्या गुदाचा स्पर्श त्याच्या बोटाला झाला. त्याने हळुवारपणे ते अजून आत घुसवायचा प्रयत्न केला.

"अरे बदमाशा, काय करतोयस तू? कुठे भलतीकडे हात लावू नकोस.

" निलीमाच्या लक्षात त्याचा इरादा आला होता.

"निलू डालींग, आजच्या घडीला मला मागून भी करू देशील? लय दिवस झाले, तिकडून एंट्री करून!" त्याला गुदासंभोग फर आवडायचा, पण निलीमा क्वचितच त्याला तो मार्ग चोखाळू द्यायची. तिला त्यात विशेष आकर्षण नव्हते, उलट तिला त्रासच व्हायचा. पण आज नरेन बऱ्याच दिवसांनी भेटत होता, म्हणून तिला त्याचे मन मोड़नेना. "ठिक आहे. पण मला जास्त त्रास देऊ नकोस." तिने हो म्हटल्यावर नरेन आनंदला.

"तू बिलकूल फिकीर करू नकोस. तुला तरास नाय होऊ देणार!"

"अन आधी समोरून सॅटिसफाय कर मला. किती दिवसांची उपाशी आहे!" निलीमा आता उत्तेजित झालेली होतीच. कधी नरेन प्रत्यक्ष संभोग सुरू करतो असं तिला झालं होतं. तिचे कामजीवन सध्या तरी नरेनभोवतीच केंद्रित होते. सावंतसाहेबांना ऑफिसच्या वाढत्या जबाबदाऱ्यांमुळे कामक्रीडेत फारसा इंटरेस्ट राहिलेला नव्हता. निलीमाचे आणि नरेनचे गुफ्त्तगु आहे हे त्यांना माहित होते. म्हणजे निलीमानेच त्यांना सांगितले होते. निलीमाची कामेच्छा परस्परच शमत असल्याने त्यांच्या मागे निलीमाचा ससेमिरा नसल्याने ते नरेनकडे कानाडोळा करत होते. शिवाय, तो निलीमाला महागड्या गिफ्ट्स देत असल्याने निलीमा खूष राहत होती हा देखील त्यांच्या दृष्टीने बोनसच होता. निलीमाला मांड्यांच्या आतल्या त्वचेला स्पर्श केल्यास ती तिला फार आवडतं हे नरेनला माहित होतं. आताही तो निलीमाला मुखसंभोग देत असताना तिच्या जांघेच्या आत हळुवारपणे बोटांनी वर्तुळाकार काढून तिला अजून चेतवत होता. आज बऱ्याच दिवसांनी निलीमाने गुदासंभोगाला होकार दिल्याने तिच्या कलेने घेऊन तिला जास्तीत जास्त प्रणयसुख देण्याचा त्याचा प्रयत्न होता.

उत्तेजित होऊन वाटाण्याच्या टपोऱ्या दाण्यागत फुललेला निलीमाचा मदनांकुर नरेनने आपल्या ओठांत घेतला होता. तिच्या नाजूक दाण्याला अतिशय हळवारपणे ओठांनी दाबत त्याची बोट तिच्या ओल्याचिंब योनीत आतबाहेर होत होती. कामोत्तेजनेने निलीमाचा श्वास जोरात होऊ लागला होता. प्रत्यक्ष लिंगप्रवेश करण्या अगोदर तिचे किमान दोन तरी ऑर्गेझम घडावे अशी त्याची इच्छा होती. कारण त्यानंतर केलेल्या संभोगाला निलीमा अतिशय उत्कटतेने प्रतिसाद देते हा त्याचा अनुभव होता.

"नरेन, मला लवकर घे ना! मला हा विलंब मुळीच सहन होत नाही!"

"डार्लिंग, ही जलदी कशासाठी करतेयस? तू कुठे पलुन जात नाय अन् मी भी कुठे जात नाय! मस्त धीरे धीरे एंजॉय करू!" तिच्याशी बोलताना त्याचे तिच्या जांघेच्या आत कुरवाळणं सुरूच होतं. त्याने निलीमाच्या क्लायटोरिसला जीभेने चाटणे सुरू केले. उजवा हात वर करून त्याने निलीमाच्या डाव्या स्तनाच्या बोंडीला थोडे निष्ठरपणेच दाबले. त्याच्या ह्या क्रियेने व मदनांकुराला चाटण्याने निलीमाच्या संयमाचा कडेलोट झाला. तिने नरेनच्या तोंडावर आपले ओटीपोट घासत आपले शरिराचे आणि मनाचे सर्व निबंध शिथील केले. तिला हे कामसुख अनिबंधित हवं होतं. तिच्या ओटीपोटातून एक आवेगाची लहर निघत पूर्ण शरीरभर पसरली. नरेनला तिच्या स्खलनाने पाझरणाऱ्या योनीच्या गंधाने धुंद करून सोडले. तो गंध उरात मनसोक्त भरून घ्यावा म्हणून त्याने आपलं तोंड निलीमाच्या योनीत खुपसलं. आपल्या स्त्रीत्वाच्या केंद्रस्थानी झालेल्या नरेनच्या आक्रमणाने निलीमाला कामविभोर केले. आधीच तिने आपली गानं अन् गात्रं शिथील केली होती. तिला आपल्या शरीरातले त्राण निघून गेल्यासारखे झाले. ती तशीच बेडवर आडवी झाली. "स्स . . ." निलीमा सित्कारली. तिच्या कामभावनेने प्रेरित मादक आवाजाने नरेनला कळून चुकले की ती आता रत्त होण्यासाठी तयार झालेली आहे. तो प्राणपणाने तिची झारू लागलेली योनी चोचू लागला. चोखता चोखता मधेच त्याची जीभ निलीमाच्या दाण्याला चाळवू लागली. आता तिला आपल्या भावना अनिवार झाल्यात. असलेला नसलेला सगळा जोर लावत तिने आपले नितंब उंचावून आपले ओटीपोट नरेनच्या मुखावर दाबून धरले.

"आ 55 ह..." तिच्या मुखातून निघणारा आगाज तिच्या स्खलनाची ग्वाही देत होता. नरेन आपला चेहरा तिच्या योनीमुखावर घट दाबून तिचे स्खलन अनुभवू लागला. थोड्या वेळात निलीमाचा आवेग ओसरला. तिने आपले पाय मोकळे सोडले. नरेनने मन लावून तिच्या स्खलनाचा द्रव पूर्णपणे चाटून काढला. एवढ्या तीव्रतेचे स्खलन अनुभवून सुध्दा तिच्यात रितेपणाची भावना शिल्लक होती. नरेनने आपल्या जाडजूड लिंगाने आपल्याला चांगले कुटून काढावे असे तिला वाटत होते.

"ए नरेन..."

"काय निलू डार्लिंग?"

"असा छळू नकोस ना रे! घे ना मला!" तिच्या आवाजात माजात आलेल्या मादीची व्याकुळता होती. नरेनला सुध्दा तिला जास्त तरसनायचे नव्हते. त्याने पटकन आपल्या शरीरावरची वस्त्रं काढून टाकली. त्याचे नग्न बलदंड शरीर पाहून निलीमाला लाजल्यासारखे झाले. अनेकदा नरेनसोबत प्रणयसुख घेऊनही त्याचे नग्न शरीर तिला नेहमीच आकर्षित करत आले होते. अशीच अवस्था त्याचीही झाली होती. आपल्या लिंगप्रवेशासाठी आतुर झालेली तिची भरगच्च काया बघून त्याचा लवडा संपूर्ण सामर्थ्याने ताठलेला होता. त्याचे लालबंद टोक त्याच्या वेंवीपर्यंत पोहोचलेले होते. तो निलीमाच्या शरीरावर झुकला. आपले दोन्ही हात त्याने निलीमाच्या दोन्ही बाजूंना ढोपरांच्या जोरावर ठेवल्नेत जेणेकरून त्याचा पूर्ण भार तिच्या शरीरावर पडू नये. निलीमाच्या मांड्या केव्हाच विलग झालेल्या होत्या. तिच्या आतुरलेल्या योनीत एकदम प्रवेश न करता त्याने आपल्या लवड्याला तिच्या उत्तेजित झालेल्या मदनांकुरावर घासायला सुरूवात केली. त्याच्या ह्या अनपेक्षित पावित्र्याने निलीमा शहारून गेली. तीही आपली कंबर उंचावून त्याच्या घर्षणाला प्रतिसाद देऊ लागली. त्याच्या लवड्याच्या कठीण स्पर्शाने तिच्या ओटीपोटातून पुन्हा सुखाचे तरंग उठू लागले. ह्यावेळी तिला स्खलायला जास्त अवधि लागला नाही. कामसुखाने क्लांत होऊन तिने नरेनला आपल्या शरीरावर ओढ़न घेतले. ती आसुसून नरेनची ओली चुंबनं घेऊ लागली. तिच्या लाळेने नरेनचा चेहरा माखून गेला.

"कसं लागतंय निलू डार्लिंग?"

"हे काय विचारायचं झालं?" तिने सुखाने आपले मुख त्याच्या छातीत लपवून घेतले. नरेनने आपली कंबर उंचावत उजव्या हातात आपले लिंग पकडले आणि बरोबर तिच्या योनीमुखागार ठेवले. तो काय करणार आहे ह्याच्या पुर्वकल्पनेने तिने आपला श्वास रोखून धरला. आता पर्यंत काहीसा हळवार वागणाऱ्या नरेनमधे अकस्मात बदल घडला. निलीमाच्या नाजूक योनीमार्गाची अजिबात दया न करता त्याने एका विलक्षण रेट्यात अर्ध्याहून अधिक आत घुसवला. त्याच्या ह्या धसमुसळेपणामुळे निलीमा विलक्षण सुखावली. तिच्या बंद मुखातून निघणाऱ्या आवाजात वेदनेपेक्षाही तृप्तीच जास्त होती.

"मारतोस का रे मला?" ती लटक्या रागाने नरेनला म्हणाली.

"का? तरास होतोय? माझा आज काय पहिल्याच टायमाला घेतेस?" नरेनची धक्कागाडी सुरू झाली होती.

"तसं नाही रे! पण किती जोर लानलास? फाटेल ना!"

"काय मस्करी करतेस तू निलू डार्लिंग! अशी कंदी फाटते का?" तरीपण निलीमाने केलेल्या स्तुतीने त्याचा पुरूष सुखावला होता. स्टोव्हला पंपिंग करावे तसे तो आता निलीमाला पंपिंग करत होता. तीही आपले भरदार नितंब हलवून त्याला सहकार्य करत होती. नरेनने आपल्या दोन्ही हातांच्या पसरट पंज्यांमधे तिच्या गुबगुबीत स्तनांचा ताबा घेतला होता. निलीमाला देत असलेल्या धक्क्यांचा जोर त्याच्या हातातही उतरला होता. निलीमाचे स्तन व्यवस्थितपणे कुस्करल्या जात होते. मधूनच तो तिची तटतटलेली स्तनाग्नं चिमटींमधे पकडून चोळत होता. आपल्या शरीरावरील उत्तेजनांच्या बिंदूंवर होणारे नरेनचे पुरूषी हल्ने निलीमा तृप्तीने झेलत होती. तिच्या पायांचा आता नरेनच्या कंबरेभोवती विळखा पडला होता. त्यामुळे तिच्या ओटीपोटाचा भाग उंचावल्यागत झाला होता. तिने नरेनला हातांनी मिठी घातली. नरेनने एक हात तिच्या स्तनागरून काढत दोघांच्या मांड्यांमधे नेला. चिकटलेल्या शरीरांमधे हात घुसवायला त्याला बरेच श्रम झाले पण त्याने रेट्याने हात तिच्या मदनांकुरावर पोहोचवलाच. तिच्या योनीत मारत असलेल्या धक्क्यांसोबत तो तिचा दाणाही चोळू लागला. तिच्या योनीमार्गातील स्नायूंची त्याच्या लवड्याभोवती पकड घट्ट होऊ लागली.

निलीमा पुन्हा एका ऑर्गेझमच्या आरंभाशी येऊन पोहोचली. तिने नरेनच्या शरीरा भोवती विळखा अधिक घट्ट केला. त्याचे तोंड आपल्या तोंडात घेऊन त्याच्या ओठांना चोखू लागली. तिची ही कातर अवस्था जाणून नरेनने आपले आघात अजून नाढवले. "आ55ई...गं..." निलीमाचे हंकार नरेनच्या मुखात विरून गेलेत. तिच्या देहातून सुखाच्या लहरींवर लहरी उठू लागल्यात. ह्या बेभानतेतही तिला त्याच्या लिंगाचा अ-स्खलित ताठरपणा जाणवत्त होता. "नरेन, तुझं झालं नाही?" भानावर आल्यावर निलीमने विचारले. तिच्या चिंब योनीमार्गात त्याचा लवडा ताठ असावा असं तिला वाटत होतं... निलीमाच्या तृप्त देहावरून नरेन उठला. निलीमाचे अनुमान खरे होते. त्याचा लवडा अजूनही मजबूत उभा होता. त्याने समोर झुकून निलीमाच्या पाठीखाली हात घातले व तिला पोटावर झोपवले. क्षणात निलीमाला नरेनच्या स्वात्लीत न होण्याचे रहस्य कळले. आपल्या उत्तेजनेच्या भरात ती नरेनची खरी इच्छा विसरूनच गेली होती. तिच्याशी गुदासंभोग करण्यासाठी नरेनने आपली ताठरता व वीर्याचा साठा जपून ठेवले होते. तिला आता आधी कबूल केल्याप्रमाणे नरेनची मनीषा पूर्ण करणे क्रमप्राप्त होते.

"ए नरेन, हळू करशील ना रे? मला त्रास होतो ह्याचा!" ती नरेनला विनवून म्हणाली. "तू बिलकुल फिकीर करू नकोस! एकदम आहिस्ते करतो!"

"पहा बरं! कारण मघाशी करताना तू माझी अजिबात दयामाया केली नव्हतीस. अजूनही हुळहुळल्यासारखं झालंय मला!" निलीमाच्या स्वरात तक्रारीपेक्षा कौतुकच जास्त होतं.

"निलू डार्लिंग, तो रेग्युलर हायवे होता. तेला ट्रॅफिकची आदत हाय!"

"पण इकडची पायवाट जास्त मळलेली नाही, तेव्हा संभाळून घे रे बाबा!" नरेनचं जाडजूड लिंग आपल्या नाजूक पार्श्वछिद्राचे काय हाल करेल ह्या कल्पनेने तिच्या अंगावर शहारे उठले. नरेनला आणि मुख्य म्हणजे स्वतःला अडचणीचे होऊ नये म्हणून निलीमाने आपले पाय जास्तीत जास्त शक्य होईल तेव्हढे फाकवून घेतले. आपसूकच तिच्या पुष्ट नितंबांमधील घळ उघडी झाली. नरेन तिच्या कंबरेजवळ बसला. आतापर्यंत केलेल्या संभोगाचा परिणाम नरेनचे वीर्य व तिचा स्वतःचा कामसलिल ओघळून तिच्या नितंबांमधे आला होता. खोलीतल्या ट्यूबलाईटच्या प्रकाशात तिच्या सुरकुतलेल्या गुदाचे छिद्र किंचीत ओलावून किरमीजी दिसत होते. ते आकर्षक दृष्य बघून नरेनच्या तोंडाला पाणी सुटले. त्याने आपला चेहरा निलीमाच्या नितंबांजवळ आणला.

आंघोळ झाल्यावर आपल्या शरीराच्या सर्व भेगा व छिद्रांमधे डिओ स्प्रे मारायचा निलीमाचा रोजचा शिरस्ता होता. त्या डिओचा मंद सुवास निलीमाच्या देहगंधात मिसळून एक विलक्षण मादक गंध नरेनच्या नाकात शिरला. त्याने उत्तेजित होऊन आधीच ताठलेला त्याचा लवडा मोद्या जिकीरीला आला. अतिशय कष्टाने त्याने स्तंभन करून वीर्याची पिचकारी उडण्यापासून रोखली. आपले तोंड त्याने निलीमाच्या फाकलेल्या कलिंगडांमधल्या नाजूक छिद्रात खुपसलं. त्या सुरकुतलेल्या भोकावरून त्याची जीभ सराईतपणे फिरू लागली. ओलसर जीभेच्या होत असलेल्या स्पर्शाने निलीमाच्या नाजूक गुदाला गुदगुल्या होऊ लागल्यात. आपल्या लाळेच्या वंगणाने त्याने तिची गुदा माखून टाकली. त्याच्या ह्या भलत्या चाळ्यांनी निलीमा शहारून गेली.

नरेनने आपली उजवी तर्जनी त्या ओल्या झालेल्या छिद्रात हळवारपणे घुसवली. त्याला आपल्या नांगरासाठी जमीन पुरती भुसभुशीत झाली आहे की नाही हे तपासायचे होते. बोट विनासायास आत शिरताच त्याची खात्री पटली. एका बोटाने निलीमाला विशेष त्रास झाला नाही, पण त्याचा लवडा हा बोटापेक्षा कितीतरी जाड होता. त्यामुळे ती बिचारी आपला जीव मुठीत धरून होती. आता नरेनची गदाप्नवेशाची तयारी झाली होती. त्याने आपली तर्जनी बाहेर काढली. आपला ताठरलेला लनडा त्याने एकदा निलीमाच्या योनीत घुसळून घेतला. तिच्या योनीमार्गात अजूनही संभोगाच्या धुमश्चकीचा ओलावा शिल्लक होता. त्या ओलाव्याचा लिंगाला व्यावस्थित लेप झाला. निलीमाच्या फाकलेल्या ढुंगणावर कंबर झुकवत नरेनने लवड्याची सुपारी तिच्या पार्श्वछिद्राला लावली. आपल्या आक्रसलेल्या नाजूक जागी नरेनच्याा कठीण लवड्याचा उष्ण स्पर्श निलीमाला एक वेगळीच अनुभूति देऊन गेली. तिच्या मनात आलं, हे काही एवढं वेदनादायक वाटत नाहीय.

नरेनने हळवारपणे आपलं लिंग तिच्या छिद्रात घालायला सुरूवात केली. त्रास होऊ नये म्हणून तिने पार्श्वभागातील सर्व स्नायू एकदम मोकळे सोडलेत. तिला वेदना जाणवू नये म्हणून नरेनने एक हात तिच्या मांड्यांमधे आणला व तिचा क्लायटोरिस मुलायमपणे कुरवाळू लागला. हे करत असताना तो आपल्या कंबरेचा दाब कळत नकळत निलीमाच्या नितंबांनर वाढवत होता. काही वेळातच त्याचं लिंग अर्ध्याहून जास्त निलीमाच्या मांसल कुल्न्यांमधे लुप्त झालं होतं. नरेनने काही क्षणांची उसंत घेतली. त्याचा हेतू जवळपास साध्य झालेला होताच. त्याला आता कसलीच घाई नव्हती.

"निलू डार्लिंग, कसं लागतंय आता?" त्याने काळजीच्या स्वरात विचारलं. निलीमाच्या शरीरावर नरेनचा पूर्ण भार आला होता, त्याचे जाड लिंग तिच्या ढंगणात फसलेलं होतं,
पण तिला आज एक वेगळंच सेन्सेशन होत होतं. आधी वाटल्याप्रमाणे मुळीच वेदना होत नव्हत्या. "नरेन, आज काही वेगळंच वाटतंया रे!"

"दर्द होतोय?"   "नाही रे! उलट आज बरं वाटतंय!" तिचा गुदामार्ग नरेनच्या कडक लिंगाने भरून गेला होता. तिच्या ह्या वाक्याने नरेनचे टेन्शन पूर्ण निघून गेले. त्याच्या तोंडातून समाधानाचा सुस्कारा निघाला. त्याने सपोर्ट म्हणून आपले दोन्ही हात तिच्या शरीराखाली घेत तिचे पुष्ट स्तन पकडले अन् त्याच वेळेस आपली कंबर पूर्ण खाली दाबली. त्याचा लवडा आता संपूर्ण तिच्या शरीरात बंदिस्त झाला होता. त्याच्या भोवती निलीमाच्या नाजूक त्वचेचे उष्ण आवरण झाले होते. नरेनना आपण स्वर्गात आहोत असं वाटू लागलं. निलीमाच्या कंबरेवर भार देत नरेनने हळुवारपणे लवडा आतबाहेर करायला सुरूवात केली. त्याने हातांनी निलीमाला घट्ट पकडून ठेवले होते. त्याच्या लिंगाचे आपल्या शरीरातून होणारे आवागमन निलीमाला आवडू लागले होते. ती आपले नितंब वर करून त्याच्या धक्क्यांना साद देऊ लागली. वृषणात इतका वेळ रोखून ठेवलेला वीर्याचा साठा आता जणू लाव्हा बनला होता. निलीमाच्या कोमल गुदामार्गाची पकड नरेनला बेभान करत होती.

तिचा मांसल देह त्याच्या मिठीत बध्द झालेला होता. तिच्या लुसलुशीत बनपानांचा जास्त अंत न पहायचा असा विचार करून नरेनने आपले गरम वीर्य निलीमाच्या अंतरंगात उगाळायला सुरूवात केली. त्या क्षणी त्याच्या धक्क्यांचा वेग जास्तच वाढला होता. निलीमाही त्याचे उष्ण वीर्य आपल्या पार्श्वभागात आनंदाने ग्रहण करत होती. त्याच्या लिंगाच्या घर्षणाने हुळहुळलेल्या नाजूक गुदामार्गाला तो गरम साश हवा हवासा वातत होता. एका अंतिम रेट्याने नरेनने वीर्याचा शेवतचा थेंब उत्सर्जित केला. इतक्या वेळानंतर झालेल्या स्वलनाने तो पार थकून गेला होता. त्याने आपले शरीर निलीमाच्या अंगावर शिथिल सोडले. त्याच्या ओटीपोटाला तिचे मांसन नितंब सुखावत होते.

संभोगाच्या बलानित नरेन किती वेळ होता हे त्याला कळलेच नाही. काही वेळ गेल्यावर त्याच्या खाली निलीमा चुळबुळ करायला लागली.

"काय झालं निलू?" नरेनने आळसावलेल्या आवाजात विचारलं.

"अजून थोडा वेळ झोपू दे ना!"

"नरेन, तू बघितले का किती वाजले ते? उठ बरं! आणि जा तू आता!" निलीमाचा नरेनवर जा म्हणण्याचा निश्चितच हक्क होता.

"अगं चार कलाकच तर झालेत. तू कुठे बाहेर जाणार हायेस का?"

"नाही"

"मग मला हकालतेस का तू? कुणी येणार हाय का तुझ्याकडे? कोणी नवीन मिन्न तर नाय ना गटवला? निलीमाने प्रेमाने नरेनच्या पाठीत धपाटा घातला.

"तुझ्या शिवाय कुणी मित्र आहे का माझा?"
नरेन थोड्याशा अनिच्छेनेच उठला व कपडे करू लागला. निलीमा आपल्याला एवढ्या घाईने का जायला सांगते आहे, हा विचार त्याच्या डोक्यात घोळत होता.

* * * (भाग १समाप्त) * * *

भाग २
नरेन उठला तशी निलीमाही उठली. तिने मघासारखंच ब्राशिवाय ब्लाऊज घातलं व साडी नेसून घेतली. मघाच्या व आताच्या पेहरानात फरक एवढाच होता की तिच्या पुष्ट वक्षांवर नरेनने दिलेले विमान विराजत होते. त्याने त्या विमानाचा लावलेला चावट अर्थ आठवताच निलीमा मनाशीच खुदकन लाजली. नरेनच्या लक्षात तिचे लाजणे आने कपडे घालून तो तिथेच रेंगाळत होता.

"कसली खुषी झाली, निलू डार्लिंग?"

आता निलीमा काय बोलणार होती! ती नुसतीच हसली.

"काही नाही रे! आपलं असंच!"

"तू मातर हे बराबर नाय केलस हां!"

"काय बरोबर नाही केलं?"

"नाय, तुझ्याकडे कौन येणाराय ते बाकी सांगितलं नाय हां!" नरेन काही तिचा पिच्छा सोडायला तयार नव्हता.

"काही नाही रे! माझी एक मैत्रिण येणार आहे!"

"अच्छा, तर तुझ्याकडे तुझी सहेली येणार हाय! कौन हाय गं सहेली?"

"अरे मैत्रिण म्हणजे, ह्यांच्या ऑफिसमधेच एक जण आहे, नुकतेच शेजारी राहायला आलेत, त्यांची मिसेस आहे!"

"तिची उमर काय हाय? आणि दिसायाला कशी हाय? खूबसुरत हाय?"

"तुला रे कशाला ह्या चौकश्या?"

"काय नाय गं! असंच फजूल विचारत आहे!" नरेन खोटं बोलत होता. त्याला निलीमाच्या मैत्रिणीबद्दल चांगलंच कुत्तुहल होतं. ते बहुधा तिलाही जाणवलं असावं. तिने नरेनचा जास्त अंत न बघता सांगून टाकायचं ठरवलं.

"अरे, ती माझी शेजारीणच म्हण नं! तिचं नान मंजुषा आहे. वय असेल तिचं तीसच्या जवळपास!"

"मी थांबत्ते नं आता! मला भेटव नं तिला!"

"कशाला? तू जा आत्ता! उगाच आमच्या बायकांत लांबोडा नको!"

"मला बघू दे ना एकदा!" नरेन हट्ट सोडतच नव्हता.

"ठीक आहे!" अखेर निलीमाने होकार दिला.

"माझ्या मोबाईलवर तिचे काही फोटो घेतलेत. ते दाखवते.

" असे म्हणून निलीमाने आपला मोबाईल फोन हातात घेतला. नरेन तिच्या जवळ आला. त्याला उत्सुकता लागली होती की ही मंजुषा आहे तरी कशी ती. हा सगळे मल्टीमिडिआ फिचर्स असलेला फोन नरेननेच तिला दिला होता. त्याला तो वीस हजाराच्यावर पडला होता. निलीमाने मंजुषाचे चार फोटो घेतले होते, त्यातला एक तिने ओपन केला. फोनच्या कॅमेऱ्याचे रिझोल्यूशन चांगले असल्याने अगदी क्लियर फोटो आला होता. हा क्लोज-अप असल्याने मंजुषाच्या चेहऱ्याचे सगळे फिचर्स व्यवस्थित दिसत होते. तिचा वर्ण गव्हाळ दिसत होता. चंद्राकृति गोल चेहरा, त्यावर तिचे टपोरे डोळे, तिचं अपरं नाक अगदी स्पष्ट दिसत होते. तिचा वरचा ओठ नाजूक आणि पातळ तर खालचा ओठ मधमाशी चावल्यावर सुजल्यासारखा दिसाना तसा मांसल अगदी पिकलेल्या तोंडल्यासारखा भासत होता. फोटोत तिने स्माईल केल्याने तिचे कुंदकळ्यांसारखे दात चमकत होते. तिच्या वरच्या समोरच्या दोन दातांमधे किंचीतशी फट होती, ती नरेनला अतिशय सेक्सी वाटली. नुकताच संभोग होऊनसुद्धा त्याचा लवडा क्षणात ताठ झाला. दुसरा फोटो जरा दुरून काढल्यामुळे, मंजुषाची डोक्यापासून तर कंबरेपर्यंतची आकृती दिसत होती. अंगावर चोपून नेसलेल्या साडीतूनही तिचे भरलेल्या शरीराचे उभार जणवत होते. तिसरा फोटो त्याच अंतरावरून पण प्रोफाइल होता. ह्यात मंजुषाच्या वक्षस्थळांचा भरदारपणा डोळ्यात भरत होता. निलीमाने फोन बाजूला केला. नरेनला रसभंग झाल्यासारखे झाले.

"तीनच खेचले? तुला महेंगा फोन दिला त्याचा पुरा इस्तमाल काय नाय केला?"

"आहे एक अजून! पण तुला दाखानायचा की नाही ह्याचा विचार करते आहे."

"काय म्हणून? कशाला छुपवते माझ्यापासून?"

"कारण तू एक लंपट माणूस आहे म्हणून!" निलीमाच्या आवाजात नरेनच्या लंपटपणाची स्तुतीच होती, म्हणून त्याला तो शब्द लागला नाही. पण त्याच्या चेह-यावर हिरमुसल्याचे भाव आलेत.

"बरं बाबा, तो पण दाखवते. हा मी तिला नकळत काढला आहे.

" चवथ्या फोटोत मंजुषा साडी नेसत होती. हा फोटो निलीमाने मोद्या खुबीने घेतला होता. मंजुषा साडी अर्धवट नेसलेल्या अवस्थेत होती. पदर तिच्या हाताच दिसत होता. त्यामुळे पोलक्याआडच्या तिच्या गच्च स्तनांचे अर्धगोलाकार व स्तनांमधली घळ व्यवस्थित दिसत होती. साडी कंबरेवर बरीच खाली नेसल्याने तिचे गुबगुबीत पोट व त्यावरील गोल गरगरीत नाभी नरेनला चाळवत होती.

"हा फोटो मंजुने बघितला नं, तर ती मारेलच मला!" निलीमा म्हणाली.

"मला दे!" नरेनचा आगाज घोगरा झाला होता.

"तुला दे? अरे हा फोन तूच तर दिला आहेस. पुन्हा परत पाहिजे?"

"तुला कळलं नाय निलू डार्लिंग! मला मंजुषा दे!"

"काय? मंजुषा दे? तुला म्हणायचंय काय?"

"माझा आणि मंजुचा संगम करवून दे! तू जे मागशील ते देईन!" नरेनने आपला मनसुबा उघडा केला. मंजुषा त्याच्या काळजात घुसली होती. त्याच्या आवाजातील लालसेने निलीमाला चमकल्या सारखे झाले.

"म्हणजे ही तुला आवडली तर! मग माझं काय? मला विसरशील तू?" निलीमा दुखावलेली दिसत होती. नरेनने तिला मिठीत घेतले व तिचं प्रेमाने चुंबन घेतले. निलीमाला दुखाऊन त्याला चालणारं नव्हतं.

"तसं नाय गं, निलू डार्लिंग! तू तर माझ्या दिलाची राणी हाय. तुझी जगह कोण घेऊ शकेल. पण एकदा मला हिचा स्वाद चखान न!" परत तो निलीमाला कुरवाळू लागला. निलीमाची वैषम्याची भावना निरवली. खरंच, नरेन मंजुषला कसं भोगतो ह्याबद्दल तिला कुतूहल उत्पन्न झालं.

तिला अचानक हे सगळं एक्सायटींग वाटू लागलं. "अरे पण ती तयार होईल का?"

"ते जबाबदारी तुझी! तिला तू कसं भी तैय्यार कर. काय भी आमिष दाखान तिला. ते पुरं करायचं मी करेन. अन् जे तिला देईन त्याच्या डब्बल तुला!" मंजुषाच्या दुप्पट आपल्या ऐकल्यावर निलीमाच्या तोंडाला पाणी सुटलं.

"पहा बरं, तिच्या दुप्पट मला! नंतर नाही म्हणू नकोस."

"नाय गं! आपण एक बार जबान दिली तर फिरवते का कभी? अगर तिला दस हजार दिले तर तुला बीस हजार!"
"आणि तिला एकदा केलं तर मला दोनदा करशील?" निलीमाने नरेनच्या डोळ्यात आपले डोळे रोखून विचारले.
"तू खूब बदमाश हाय हां, निलू डार्लिंग! ते चीज कभी नाय भूलणार! कबूल! तिला एक बार चोदलं तर तुला दो बार चोदेन! आपल्यात तेवढा पावर हाय! हा बघ आपला झंडा पुन्हा खडा झाला!" असे म्हणून त्याने निलीमाचा हात आपल्या तनलेल्या लवड्यावर ठेवला.

"घेते फिरून एक बार?"

"नको रे आता! नंतर बघू! मी बघते हे सावज कसं गाठायचं ते! जमलं तर उद्यालाच तुझ्यापुढे पेश करते."

अश्या रितीने निलीमाशी अलिखित करार करू नरेन निघून गेला. आता मंजूषाला कसं पटवायाचं ह्याचं विचारचक्र निलीमाच्या डोक्यात सुरू झालं.
नरेन गेला अन् थोड्याच वेळात दरवाजावरची बेल किणकिणली. निलीमाने पीपहोल मधून बघितले. मंजुषाच आलेली होती. निलीमाने दार उघडून तिला आत घेतलं व दार लावून घेतलं. मधल्या वेळात तिने चेहरा धुऊन हलकासा पावडरचा हात फिरवून घेतला होता व लिपस्टीकचा एक टचही ओठांना दिला होता. मंजुषा आपल्याकडे टक लाऊन बघत आहे हे तिच्या ध्यानात आलं. नरेनबरोबर केलेल्या प्रणयक्रीडेच्या काही खुणा तर मागे राहिल्या नाही असं तिला क्षणभर वाटून गेलं. पण आपण व्यवस्थित स्वतःला सावरून घेतलं आहे अशी तिला खात्री होती. लगेचच मंजुषाच्या नजरेचा रोख तिच्या लक्षात आला. ती विमानवाल्या नेकलेसकडे बघत होती. अर्थात, ते मंजुषाने बघावे अश्याच पध्दतीने निलीमाने घातलेले होते."काय बघतेस, मंजू?"

"अय्टया, वहिनी, नेकलेस किती छान आहे! नवं दिसतंय! कधी घेतलंत?" मंजुषाला निलीमाच्या शेजारी रहायला येऊन काहीच दिवस झाले होते, पण निलीमाच्या अंगावर किंवा घरात तिला नेहमी काही तरी नवी वस्तू दिसायची. तिला निलीमाचा अतिशय हेवा वाटायचा.

"कालच घेतलं!" निलीमा जाणून बुजून खोटं बोलली.

"आवडलं तुला?"

"हो ना! खूपच क्यूट आहे." तिनेही त्या नेकलेस बद्दल अगोदर निलीमानेच वापरलेलं विशेषण वापरलं होतं.

"तू पण घे ना!" निलीमाने पहिला खडा टाकला.

"अहो वहिनी, माझं कुठे तुमच्या सारखं नशीब? तुम्ही कश्या नेहमी काही ना काही तरी नवं घेत असता, मला थोडी शक्य आहे!"

निलीमाला मंजुषाच्या आवाजात निषादाची किनार जाणवली.

"का गं? महेशला सांग, तो आणून देईल की तुला!" महेश मंजुषाचा पति होता. मंजुषा एकदम रडायलाच लागली. निलीमाला कळे ना की आपण असं काय बोलून गेलो की मंजुषाला रडू फुटलं. ती मंजुषाजवळ गेली.

"अगं, रडतेस कशाला? मी बोललेलं काही खटकलं का तुला? चल, रडणं थांबव अन् डोळे पूस बरी हा रुमाल घे." मंजुषाने रडणं थांबवत निलीमाने दिलेला रुमाल घेतला व आपले डोळे पुसले. त्या रुमालाला एक मंद पण धुंद करणारा सुवास येत होता. निलीमाने मंजुषाचा हात आपल्या हातात घेतला व तिला सोफ्यावर बसवून आपण तिच्या जवळ बसली. "कसं शहाण्या सारखं रडणं थांबवलंस! आता सांग मला सगळं. काही लपवू नकोस माझ्या पासून." मंजुषा निलीमाला 'वहिनी' म्हणून संबोधायची, पण ती तिला मोद्या बहिणीसारखीच वाटायची. आपलया अडचणी, घरातल्या कुरबुरी ती मोकळेपणाने निलीमाला सांगायची. मग ती सुद्धा मंजुषाला शक्य ती मदत करायची. त्यामुळे, आताही तिला निलीमासमोर आपलं मन मोकळं करण्यात काही वावगं वाटलं नाही. "वहिनी, तुम्हाला तर माहितच आहे की महेश हा भावंडांमधला थोरला आहे. त्याचे वडील रिटाटार झाले आहेत, धाकटा भाऊ प्रायव्हेट इंजिनीयरींग कॉलेजमधे शिकतो आहे आणि बहीणही आता लग्नाला आलेली आहे. त्यामुळे, महेशला गावी खर्चासाठी पैसे धाडावे लागतात. निम्म्याहून अधिक पगार असाच जातो. मला मान इकडे बरीच ओढाताण होते. आणि आत्ता नणंदेच्या लग्नासाठीही काहीतरी व्यवस्था करावी लागेल. ह्या सगळ्यामुळे मला आपल्या आवडीनिवडी माराव्या लागतात.
आता तुम्हीच सांगा मी काय करू."

"तुझं म्हणणं खरं आहे गं. तुझा दीर इंजिनीयार झाल्यावर मग महेशवर इतका ताण नाही येणार."

"अहो वहिनी, तो आता पहिल्या वर्षाला आहे. म्हणजे जवळपास चार वर्ष शिक्षणातच जातील. आणि त्यानंतर जेव्हा कमाईला लागेल तेव्हा खरं!" तिचा आनाज पुन्हा केविलवाणा झाला होता.

"मंजु, तू बाई रडू नकोस गं. थां मी कॉफी करून आणते, ती घे, तुला फ्रेश वाटेल. मग आपण बघू काही मार्ग निघतो का." असे म्हणून निलीमा किचन मधे गेली. मंजुषाचा प्रॉब्लेम ऐकल्यावर, तिला नरेनसाठी गटवता येईल असा निलीमाला विश्वास वाटू लागला. थोड्या वेळात कॉफी करून ती हॉलमधे घेऊन आली. मंजुषाही सावरली होती. दोघींचं कॉफीपान झालं. उष्ट्या कपबशा घेऊन निलीमाने किचनच्या सिंक मधे मोलकरणीसाठी ठेऊन दिल्यात. हात पुसत ती पुन्हा बाहेर आली.

"अहो बहिनी ... तुम्हाला एक विचारू का?"

"विचार ना!"

"मी जेव्हा तुमच्याकडे बघते, तेव्हा तुम्ही नेहमीच फ्रेश दिसता. आता मी तुमच्यापेक्षा वयाने लहान आहे, पण तुम्हीच जास्त आकर्षक दिसता."

"मंजु, मी तुझ्या प्रश्नाचे उत्तर देण्यापेक्षा तुलाच एक प्रश्न विचारते. खरं खरं उत्तर द्यायचं हं. तुझ्या प्रश्नाचं उत्तर त्यातच मिळेल तुला."

"इश्श्य, विचारा की!"

"महेश तुझ्याकडे लक्ष देत नाही का गं?" निलीमाने लक्ष शब्दावर सहेतुक जोर दिला. मंजुषाला पटकन उमगलं, निलीमाला काय म्हणायचंय ते. तिचा चेहरा खाली झुकला.

"अगं, सांग ना!"   "अगं, सांग ना!"

"बहिनी, काय सांगू तुम्हाला? अहो, ह्यांना कुटंबाच्याच चिंता असतात. त्यांचं सदैव, आपल्या घरच्यांसाठी आपण जास्तीत जास्त काय करू ह्याकडेच लक्ष असतं. मग माझ्याकडे कुठे बघतील?"

"पण, निदान ते तरी करत असाल ना तुम्ही रोज?"

"रोज? अहो काय चेष्टा करताय वहिनी? महिन्यातून एखाद वेळ केलं तरी नशीब!" हे संवाद सुरू असताना निलीमाला आनंदाच्या उकळ्या फुटत होत्या, पण तिने चेहरा निर्विकार ठेवला होता. गाडी व्यावस्थित रूळावर होती.

"मंजु, तुला हे नेकलेस आवडलंय ना? मी देते तुला!" निलीमाने अचानक विषय बदलवला. क्षणभर मंजुषाचा आपल्या कानावर विश्वासच बसला नाही.

"अगं, मी खरंच सांगते. मी घेईन दुसरं."

"नको हो वहिनी, असली महागाची वस्तू कशी घेईन मी तुमच्या कडून? आणि महेश काय म्हणेल?"

"अगं त्यात काय विशेष? तुझ्यासाठी मी एवढंही नाही करू शकत? अन् महेशला सांग मी दिले म्हणून."

"अहो बहिनी, खरंच नको! तुम्हाला बरेच पैसे लागले असतील हे घ्याटाल्ना!" आता निलीमाने दुसरा खडा टाकायचा ठरवलं.

"अगं मंजू, मी हे माझ्या पैश्यांनी नाही घेतलंय."

"मग?"

"माझ्या एका मित्राने मला गिफ्ट दिलंय!" निलीमाचे मंजुषाच्या चेह-यावरील भावांकडे लक्ष होतं.

"मित्राने?"

"अगं, आता तुझ्यापासून काय लपवायचं? त्याचं माझ्यावर प्रेम आहे! तो देत असतो मला असल्या गिफ्ट्स मधून मधून!" मंजुषाला आपण काय ऐकतो आहे ह्यावर विश्वासच बसत नव्हता. निलीमा बोलत होती ते तिला चमत्कारिक वाटत होतं. निलीमा पुढे बोलू लागली.

"तू मघाशी मला म्हणालीस ना की मी नेहमी फ्रेश दिसते. तुला काय वाटतं, सावंत साहेब माझ्याकडे लक्ष देत असतील? त्यांना ऑफिसच्या व्यापातून वेळ मिळेल तर ना! माझा मित्रच लक्ष पुरवतो माझ्याकडे!"

"पण सावंत साहेबांना माहिताय हे?"

"त्यांना ठाऊक आहे सगळं. पण ते दुर्लक्ष्य करतात! माझ्या आवडीनिवडी, माझ्या इच्छा परस्परच पूर्ण होत असल्याने त्यांना काही बघावं नाही लागत." हे सगळं मंजुषाला विचित्र वाटत होतं, पण मनाच्या कुठल्यातरी कोपऱ्यात त्याबद्दल एक अनामिक आकर्षणही वाटत होतं. निलीमासारख्या विवाहित स्त्रीला कुणी प्रियकर असावा ही कल्पना तिच्या अंगावर रोमांच उठवून गेली.

"अगं मंजू, तू म्हणशील तर तो तुलासुध्दा गिफ्ट देईल!" निलीमाने पुढला खडा टाकला. मंजुषा बिथरते का ह्याची तिला भिती वाटली. काही क्षण तसेच शांततेत गेलेत. जसजसे क्षण उलटू लागले तशी, बाण बरोबर निशाण्यावर लागलाय ह्याची निलीमाची खात्री होऊ लागली. मंजुषाच्या किंकर्तव्यमूढ झाली होती. निलीमाच्या बोलण्याला कसे रिअॅक्ट करावे हेच तिला कळेना. "पण मला का गिफ्ट देईल तो?"

'चला, मंजुषा चिडली नाही तर, निलीमाने विचार केला.

आता निलीमाने स्पष्ट बोलायचे ठरवले. "तो जसा माझ्याकडे लक्ष पुरवतो, तसंच तो तुझ्याकडेही पुरवेल!"

'आता मंजुषाचा स्फोट होणार नक्की निलीमा जीव मुठीत धरून बसली.

"अहो बहिनी, पण हे योग्य आहे का? मला नाही पटत!" ।

"अगं, त्यात नं पटण्यासारखं काय आहे? आपण आपल्या इच्छा कशासाठी माराटाच्या? आपल्याला हवं ते प्राप्त करून घेण्याचा अधिकार आहे." आता निलीमा मंजुषाच्या अगदी जवळ बसली होती. तिने आपले दोन्हीही हात मंजुषाच्या खांद्यांवर ठेऊन तिच्या डोळ्यात डोळे घालून ती बोलत होती. मंजुषाला निलीमाचे उष्ण श्वास आपल्या चेहऱ्यावर जाणवत होते. निलीमाच्या बोलण्यातलं तर्कशास्त्र तिला पटत होतं, पण तसं वागावं हे मात्र तिला पटत नव्हतं. "आणि तू हे नीति-अनीति वगैरे मनात आणून नकोस. ह्या सगळ्या झूट गोष्टी आहेत. आपलं शरीर आणि त्याला हव्या असलेल्या इच्छा-वासना हेच खरं आहे." निलीमाचं हे तत्त्वज्ञान मंजुषाच्या मनाला झिणझिण्या आणत होतं, पण कुठेतरी तिचं शरीर बंड करू पाहत होतं.

"मग मी सांगू नरेनला?"

"नरेनला?"

"अगं हो, तुला सांगायचंच राह्यलं बघ! नरेन माझ्या मित्राचं नांव आहे, आणि सांगायचं म्हणजे माझी त्याची ओळख सावंतसाहेबांमुळेच झाली. तू होकार देशील तर तो तुझ्यावर सुध्दा गिफ्ट्सचा वर्षाव करेल. अडी-अडचणीला पैशाचीही मदत करेल."

"अहो, पण हे सगळं महेशला कसं दाखवू? असल्या महागड्या वस्तू कुठून आणल्या असे त्याने विचारले तर मी कय उत्तर देऊ?"

"ते तू माझ्यावर सोड! मी सावंतसाहेबांकडून सांगवेन त्याला. ते घालतील त्याची समजूत! तसाही तो आता ह्यांच्या ऑफिसमधे आल्याने, त्याला ह्या डिपार्टमेंटच्या सगळ्या चाली-रिती कळतील व अंगवळणीही पडतील! मग उद्या बोलवू नरेनला?" मंजुषाच्या तोंडातून काहीच शब्द निघत नव्हते. ती जणू बधिरशी होऊन गेली होती, पण तिची मान अस्फुटशी हलली. पण आपण काय भलतंच पाऊल उचलतो आहे, ह्या कल्पनेने तिला रडू फुटलं. निलीमाने मंजुषाचा रडण्याचा आनेग थोडा ओसरू दिला. तिला जाणवून चुकलं होतं की मासळी आता जाळ्यात फसत चालली आहे. आता फार सांभाळन तिला हाताळावं लागणार होतं, नाहीतर ती जाळ्यातून निसटायची. मंजुषाच्या रडण्याचा जोर कमी झाल्यावर निलीमाने आपल्या ओठांनी मंजुषाच्या डोळ्यातले अश्रू टिपले, ती आता मंजुषाच्या अधिकच निकट आली होती. निलीमाला तिच्या तरूण देहाची उष्णता जाणवत होती. मंजुषाचे अश्रू टिपत्ता टिपत्ता तिने आपले ओठ हळच मंजुषाच्या विलग झालेल्या ओठांवर टेकवलेत. ते ओठ तिला अगदी मऊ सायीप्रमाणे मुलायम लागले.

ह्या ओठांचा व तिच्या एकंदरीतच शरीराचा नरेन उपभोग घेणार होता. तिला नरेनचा हेना वाटू लागला. त्याक्षणी तिने नरेनच्या आधी स्वतःच मंजुषाचा आस्वाद घ्यायचे ठरवून टाकले.

सेक्सच्या बाबतीत तशी निलीमा उत्सुक असायची. नरेनसारख्या दमदार पुरूषाकडून प्रणयसौख्य प्राप्त होत असल्याने तो सेक्स मधे जेवढे प्रयोग करायचा त्यापुरतीच ती प्रयोगशील होती. त्यापलिकडे तिच्या सेक्सच्या गरजा गेल्या नव्हत्या. आज प्रथमच तिला दुसन्या स्त्रीबद्दल आकर्षण उत्पन्न झालं होतं. तिने मंजुषाचे मलईदार ओठ चोखणं सुरूच ठेवलं होतं. मंजुषाच्या मनात भावनिक आंदोलनं सुरू असल्याने सुरूवतीला तिचं ह्या चुंबल्या जाण्याकडे ध्यानच नव्हतं. हळुहळु ती भानावर यायला लागली. निलीमाचे ओठ आपल्याशी खेळतायंत हे तिला अस्पष्टसं जाणवलं. तिची ही अवस्था निलीमाने जाणली. मंजुषा विथरून जाऊ नये म्हणून तिने आपले चाळे थांबवले. मंजुषाने उत्तेजित व्हावे म्हणून तिने दुसरा मार्ग अवलंबायचं ठरवलं.

"ए मंजु, चल ना आपण आत बेडरूममधे जाऊन बोलू या!" असं म्हणुन तिने मंजुषाचा हात धरून तिला आपल्या बेडरूममधे घेऊन गेली. आत गेल्यावर तिने आतला ट्यूबलाइट ऑन केला व सिलींग फॅनही सुरू केला. आता दोघीही बेडवर बसल्या. तिने मंजुषाला आपल्या जवळ घेतलं.

"अगं, नरेन अतिशय चांगला आहे स्वभावाने. आणि प्रणयसुख तर असं देतो की विचारूच नकोस. मला अगदी फुलवून खुलवून तृप्त करून टाकतो." निलीमा बोलतंना मंजुषाकडे बारकाईने बघत होती. तिच्या चेह-यावर विस्मयाचे भाव होते. निलीमा परपुरुषाबरोबर रत होण्याचे कसे चवीने वर्णन करत होती ह्याचे तिला राहून राहून आश्चर्य वाटत होते.

"आ आई गं!"

"वहिनी, कय झालं?"

"आ . . मला काही तरी चावलं बघ! आई ग ..." असं म्हणून निलीमाने कण्हल्यासारखं केलं. "काय चावलं, वहिनी?"

"अगं काही कळत नाही!" असं म्हणून ती पुन्हा कळवळली.

"कुठे चावलं?" मंजुषाने काळजीने विचारले. "ह्या इथे ...." असं म्हणून निलीमाने आपला उजवा हात मांड्यांच्या मधे ठेवला. "आई गं ....."

"वहिनी, मला दाखवा बरं . . . मी बघते!" मंजुषा अजाणपणे निलीमाच्या ट्रॅपमधे अडकत चालली होती. निलीमा कळवळल्याचे ढोंग करत उभी राहिली व वाकून तिने आपली साडी कंबरेपर्यंत वर उचलत ती पुन्हा बेडवर बसली. आत काहीच न घातल्याने तिची इष्काची दौलत उघडी पडली. तिला अश्या अवस्थेत बघून मंजुषा थक्क झाली.

आपल्या योनीवर हात ठेवत निनीमा म्हणाली,

"हे बघ, इथे काही तरी चावलंय. मला तर बाई नीट बघता टोत नाही, तूच बघ बर काही कीडा-मुंगीतर नाही! आता चांगलीच आग होते आहे." मंजुषा बिचारी काळजीने निलीमाच्या पायांजवळ खाली बसली. निलीमाने आपल्या योनीचे ओठ फाकवून घेतलेत.

मंजुषाला भोगायच्या कल्पनेनी तिची योनी ओली व्हायला सुरूवात झाली होती. "मंजु, तू बाई जरा हात लावून बघ बरं काही आत तर गेलं नाही ना!" मंजुषाने भीत भीत निलीमाच्या योनीवर हात ठेवला. तिचा चेहरा निलीमाच्या विलग झालेल्या मांयांमधे आला होता. निलीमाच्या पाझरत चाललेल्या योनीतून सूक्ष्म मादक गंध दरवळू लागला होता. मंजुषाने हळच आपले एक बोट निलीमाच्या योनीमार्गात घातले व आत काही लागतं का बघू लागली.

"आई गं!"

"काय झालं, वहिनी? दुखतंय का?"

"नाही गं! किती बरं वाटलं, तू बोट लावलं तर! अजून जरा चोळ ना!" महेशने कित्येक दिवस संभोग न केल्याने मंजुषा शरीरसुखापासून वंचित झालेली होती. त्यातून निलीमाने नरेनबद्दल सांगून तिच्या देहात वासनेचं एक वादळच निर्माण केलं होतं. आणि निलीमासारख्या सुंदरीने आपले स्त्रीत्व तिच्यासमोर उघडं केले होते. मंजुषा वेगळ्याच विश्वात्त पोहोचली होती. निलीमाची योनी कुरवाळानी अशी तिला अनावर उर्मी झाली. मागला पुढला कसला विचार न करता ह्या इष्काच्या आगळ्यावेगळ्या खेळात तिने स्वतःला झोकून दिले. अधीरपणे ती निलीमाच्या योनीत बोट आत बाहेर करू लगली. मासोळी गळाला लागल्याची निलीमाची खात्री पटली.

"काही नाही ना गं आत?"

"नाही हो, वहिनी. आत काही असेल असं मला वाटत नाही. उठू का मी?" तिने 'उठू का' असं विचारनं, पण मनातून तिला वाटत होतं की निलीमाने नाही म्हणावं आणि हे असंच अखंड सुरू रहावं.

"बघ बाई तुला त्रास होत नसेल आणि आवडत असेल तर बस ना अशीच थोडा वेळ! मला खूप बरं वाटतंय!" ह्यात खोटं काहीच नव्हतं. मंजुषाच्या स्पर्शामुळे निलीमा धुंद झाली होती. मंजुषाने पडत्या फळाची आज्ञा घेतली. ती आवेगाने बोट आत-बाहेर करू लागली. निलीमाच्या ओल्याचिंब योनीकडे ती टक लावून बघत होती.

"ए वेडे, काय बघतेस ग?"

"वहिनी, तुमचं आतलं कसं पिकलेल्या कलिंगडाच्या फाके सारखं दिसतंय, असं वाटतं की खाऊनच टाकावं!" आपण एवढं धीटपणे कसं बोलू शकलो ह्या विचाराने मंजुषा लाजली.

"अगं, मग खा की! माझी अजिबात ना नाही! पण तू खूप आप्पलपोटी आहे. मला नाही आवडलं तुझं असं वागणं!"

"काय झालं, वहिनी? माझं काय चुकलं?" मंजुषाने घाबरलेल्या स्वरात विचारलं.  निलीमा ह्या प्रणयक्रीडेपासून आपल्याला रोखणार तर नाही ना?

"अगं दुष्टे! माझं सगळं बघितलं आणि आपला मुद्देमाल मान लपवून ठेवलायस!"

निलीमाच्या म्हणण्याचा अर्थ लक्षात येताच मंजुषा लाजून चूर झाली. तिने आपली मान खाली घातली. निलीमाने आपल्याला सावरत मंजुषाला हात धरून उठवलं व आपल्या मिठीत घेतलं. तिची हनुवटी उचलत तिच्या विलग झालेल्या ओठांचं चुंबन घेऊ लागली. मंजुषाने आपले दोन्ही हात निलीमाच्या माने भोवती गुरफटत तिच्या ओठांमधे आपले ओठ खुपसले. दोघींनाही एकमेकांचे उष्ण श्वास जाणवत होते. मंजुषाचे स्तन निलीमाच्या स्तनांवर दबून तिला आपल्या स्तनांग्नांमधे सुरसुरी जाणवू लागली.

"मग, दाखवतेस ना मला तुझी?" खरं म्हणजे निलीमाला मंजुषाला पूर्ण नागवी करून तिच्या देहाला भोगायचे होते. पण आता मंजुषा संपूर्णपणे तिच्या ताब्यात आलेली होती. तिचा यथावकाश ती आस्वाद घेणार होतीच. आता तिला फक्त ऑर्गेझम हवा होता. मंजुषाने आपली मान हलवून तिला रूकार दिला. निलीमाने प्रथम आपली साडी सोडून टाकली. आता ती कंबरेखाली नागवी झाली होती. मग तिने मंजुषाच्या निऱ्यांना हात घातला. भराभर तिने मंजुषाची साडी व पेटीकोट काढन टाकले. मंजुषाने नाजून डोळे मिटून घेतले होते. तिचे पाय किंचितसे विलग झालेले होते. तिच्या कंबरेखाली इवलीशी गुलाबी निकर होती.

त्या निकरचा मध्यभाग ओला होऊन तिच्या अंगाला चिपकला होता. त्यामुळे तिच्या योनीच्या मांसल ओठांचा आकार स्पष्ट दिसत होता. निकरच्या दोन्ही बाजूंनी कुरळ्या केसांची लन दिसत होती. निलीमा मंजुषाच्या समोर गुडघे टेकून बसली. निकरच्या कपड्याआडून मंजुषाच्या उत्तेजित शरीराचा गंध तिच्या नाकाला जाणवू लागला. बेभान होऊन तिने आपले तोंड मंजुषाच्या केंद्रभागी लावले व निकरचा कपडा चाट लागली. आधीच ओली झालेली निकर निलीमाच्या लाळेने अजून चिंब झाली. मंजुषाने अनावर होऊन निलीमाचे तोंड आपल्या योनीप्नदेशावर दाबून धरले. तिच्या मुखातून सुखाचे उसासे निघायला लागलेत. योनीदर्शनाच्या आड येणारी निकर निलीमाने खस्सकन ओढून काढली. निलीमा पायांमधे बसली असल्यामुळे मंजुषाला आपलि फाकलेली योनीही झाकता येईना. तिची ही अवघडलेली अवस्था बघून निलीमाची उत्तेजना वाढीला लागत होती. तिने आपली उजवी तर्जनी मंजुषाच्या योनीच्या पाकळ्यांवरून फिरवली. आतला कामसलिल थोडासा बाहेर झिरपल्याने त्या पाकळ्या आई झाल्या होत्या.

योनीमार्गाच्या बुळबुळीत पणामुळे, मार्ग घट्ट असूनही निलीमाचे बोट सहजरित्या आत शिरले होते...

"वहिनी..नका नं..असा..चावटपणा..करू! मला..कसंतरीच..होतंय!" मंजुषा विनवू लागली. त्याकडे अजिबात लक्ष न देता निलीमाने तिच्या योनीवर आपल्या बोटाचे आक्रमण सुरूच ठेवले. एवढंच नाही तर आपले ओठ तिच्या ओटीपोटाच्या अगदी जवळ नेत मंजुषाचा उत्तेजित झालेला क्लायटोरिस चोखू लागली.

"आ ह... वाहिनी . . . का छळताय मला . . ." तिच्या पायातले त्राण निघून गेले. पडू नये म्हणून तिने आपल्या पुढ्यात वाकलेल्या निलीमाच्या डोक्याचा आधार घेतला. त्याचा परिणाम असा झाला की निलीमाचा चेहरा मंजुषाच्या उघड्या योनीमार्गावर चिकटून गेला. मंजुषाचा उष्ण ओलसर कामगंध उरात भरून घेत ती मंजुषाच्या योनीला जोराने चोखू लागली. तिच्या चोखण्याचा उन्माद मंजुषामधेही भिनला. आपल्या इष्काच्या सतारीचे असे छेडणे तिच्या रोमारोमातून गुंजन करू लागलं.

"आई गं... सहन . . . होत . . . नाहीय हो . . . बहिनी . . ." मंजुषाच्या स्खलनाची अवस्था निलीमाने ताडली. आपल्या दोन्ही हातांनी मंजुषाच्या भरदार कुल्ल्यांना घट्ट धरत तिने हलकेच तिच्या दाण्याला चावा घेतला. उत्तेजनेच्या चरमसीमेपाशी पोहोचलेल्या मंजुषाच्या उत्कटतेचा कडेलोट झाला. निलीमाच्या तोंडावर आपली योनी घासत तिने आपल्या पाझरण्याने निलीमाचा चेहरा चिंब करून टाकला. नंतर, भानावर आलेल्य मंजुषाला निलीमाने बेडवर झोपवले. आता तिला स्वतःला रिलीफ हवा होता. ती मंजुषाच्या देहावर उलटी आरूढ झाली. आपले तोंड तिने पुन्हा मंजुषाच्या योनीमुखावर ठेवले व आपली योनी तिच्या तोंडावर दाबली. पहिलीच वेळ असूनही, मंजुषाला आता काय करायचंय हे बरोबर उमगलं. तिने आपली जीभ निलीमाच्या योनीत घुसवली. त्या बेडरूम मधे प्रणयाचे एक नवे आवर्तन सुरू झाले. एकमेकींना पूर्णपणे संतुष्ट करून आता त्या एकमेकांच्या मिठीत पहुडल्या होत्या. निलीमाला अतीव समाधान लाभले होते. नरेनला मंजुषा अर्पण करण्यासाठी योजलेल्या प्लॅनचा अर्धा टपा यशस्वी पार पडला होता.

"मंजू, मग मी नरेनला काय सांगू? बघ बाई, तुझ्यावर जबरदस्ती नाही. तू म्हणशील तर मी बोलावते त्याला."

"कधी बोलागणार आहात त्यांना?" निलीमाने मंजुषाचा स्वरातला अधीरपणा ओळखला. आता कसलीच शंका शिल्लक रहिली नव्हती.

"अगं, मी त्याला उद्याच बोलावते. तो जनरली दुपारी दोनला येत असतो. तू माझ्याकडे एक वाजताच येऊन जा! तुझी नीट तयारी करून देईन. तुला पाहताच तो खलास होईल अशी नटवते तुला." मंजुषा लाजून निलीमाच्या कुशीत शिरली.

थोड्या वेळाने मंजुषा आपल्या घरी निघून गेली. ती जाताच निलीमाने नरेनला फोन करून सुवार्ता दिली. नरेन एकदम खूष झाला..

"थंक यू, निलू डार्लिंग! तू काम फत्ते केलंस अखेरला! मानलं हं तुला!"

"नुसतं कोरडे थंक्स नकोत! उद्या येताना मंजूसाठी चांगलंसं गिफ्ट घेऊन ये!"

"आणते बाबा मी! बिल्कूल भूलणार नाय बघ."

"आणि माझ्यासाठी दोन आणायचेत! लक्षांत आहे नं?"

"निलू डार्लिंग, आपण लय खूष हाय तुझ्यावर! उद्याना तुला दुप्पट काय चारपट देईन! बोहनी केली म्हणून बोनस तुला! मातर एक विचारू काय?" दुप्पट च्या ऐवजी चौपट म्हतल्यावर निलीमा पाघळून गेली.

"विचार ना!"

"मंजुबायखातर नेकलेस घेते मी. पर तू चार-चार नेकलेसच्या काय माला घालशील? त्या बदल्यात त्याच्या केश व्हॅल्यूच्या चारपट केश तुला दिली तर मंजूर का तुला?"


नरेन कॅश देतो म्हटल्यावर तर निलीमा नाचायचीच वाकी राहिली. हातखर्चाला कॅश के व्हाही परवडते, असा विचार तिच्या मनात आला.

"अरे नरेन, चालेल का विचारतोस? मला तर धावेल!"

"बहोत खूब! मग उद्याला येते मी! दोपहर दोन वाजता येते. मंजुबायाला तैय्यार करून ठेव!"

"तू बघच मी तिला कशी तयार करते ती. तिला बघताच तुझा उभा नाही राहिला तर म्हण!"
* * * * * दुसऱ्या दिवशी, उठल्यापासूनच मंजुषा तरल अवस्थेत होती. आज सगळ्या नीति-अनी तिच्या सीमारेषा पार करून ती आपल्या सुप्त इच्छा पूर्ण करणार होती. एक अनामिक हुरहूर तिच्या काळजात दाटली होती. काल निलीमाने केलेल्या व आज होणार असलेल्या प्रणयचेष्टीतांमुळे तिला आपल्या मांड्यांत ओलावा जाणवत होता. तिची ही कातर अवस्था महेशलाही जाणवली. अर्थात त्या मागचे कारण मंजुषाच्या मनात गुप्त होते. महेशने तिला विचारलेही. तिने असंच काही थातुरमातुर कारण सांगून वेळ निभाऊन गेली. महेश कधी ऑफिसला जातो असे तिला झाले होते.

साडेनऊ वाजता महेश निघून गेला. तो गेल्या नंतर पाचच मिनीटांनी निलीमा तिच्याकडे आली.

"काय म्हणतेस मंजू?"

"वहिनी, काय सांगू तुम्हाला? सकाळपासून कसं तरी वाटतंय बघा!"

"अगं, तुझी पहिलीच वेळ आहे म्हणून असं होतंया." निलीमा आपल्या गाठी असलेल्या अनुभवांवरून म्हणाली. मंजुषा चरकली. पहिली वेळ? म्हणजे ह्या प्रकाराची भविष्यात पुनरावृत्ती होणार? ह्या विचारानी तिची छाती धडधड करायला लागली. कसा असेल हा अनुभव? हे अनैतिक फळ पुन्हा पुन्हा चाखायच्या भावनेने तिच्या अंगावर रोमांच उठले. ती थरथरल्यासारखी झाली. निलीमाच्या चाणाक्ष नजरेने तिचे हे भाव बरोबर टिपून घेतलेत. पण ती काही बोलली नाही. तिने दुसराच विषय काढला.

"अगं मंजू, तू एखादी चांगल्यापैकी साडी नेसशील. तलम असल्यास उत्तम! आणि ब्लाऊज नीट फिटींगचा घालशील. आहे ना तुझ्याजवळ?"

"आहे ना वहिनी! साडी गुलाबी रंगाची चालेल? तुम्ही म्हणता तशी तलम आहे, पण थोडी जास्तच तलम आहे." गुलाबी रंगाच्या साडीत मंजुषा किती सेक्सी दिसेल ह्या कल्पनेनी निलीमा उत्तेजित झाली. पुढे येऊन तिने मंजुषाला मिठीत घेतलं व तिचं एक रसरशीत चुंबन घेतलं. आपला हात तिच्या पदराआड नेत तिचा टपोरा स्तन हलकेच दाबला.

"स्स . . . वहिनी . . . आत्ता करायचंय?" तिने अधीरपणे विचारले. निलीमाचा कामुक स्पर्श तिला पेटवत होता.

"नको गं बाई! माझी घरातली कामं राह्यलीत अजून. आता काय आपण केव्हाही करू शकतो ना! नरेन गेल्यावर बघू!" हिरमुसलेल्या मंजुषाची तिने समजूत घातली. ती आता निलीमाच्या पूर्ण आधीन झाली होती.

"चल, मी येते. येशील हं दुपारी!"

अधीर मंजुषा एक वाजायची वाट न पाहता अर्धा तास आधीच निलीमाच्या घरी पोहोचली. निलीमालाही बरं वाटलं. तिला मंजुषाला तयार करण्यासाठी पुरेसा वेळ मिळणार होता. बाहेरचा दरवाजा नीट लावून घेत ती मंजुषाला आपल्या बेडरूममधे घेऊन गेली. मंजुषाने म्हटल्याप्नमाणे गुलाबी साडी नेसली होती. ती खरंच पारदर्शक होती. साडी आडून तिचे शरीरसौष्ठव सहज जाणवत होते. तिचा ब्लाऊज तिच्या गोलाकार पुष्ट स्तनांवर चपखल बसला होता. तिला अशीच आडवी करून आपल्या कवेत घ्यायची इच्छा तिने मोथा निग्रहाने दूर सारली. निलीमाच्या आपल्याकडे बघण्यामुळे मंजुषाच्या चेहऱ्याचा रंग तिच्या साडीला मॅचिंग झाला.

"मंजू, चल कपडे काढ!" निलीमाने तिला फर्मान सोडलं.

"काय म्हणताय वहिनी? आतापासून कशाला कपडे काढायला लागताय मला?"

"अगं बाई! तू जशी बाहेरून सुंदर आहेस तशी आतून सुध्दा आहे का हे मला कन्फर्म करू दे. नरेन पाघळन पागल होईल तुझ्यावर!" लाजत लाजत मंजुषाने आपल्या शरीरावरचे एक-एक वस्त्र उतरनलं. तिच्या पायरी-पायरीने अनावृत्त होण्याकडे निलीमा कौतुकाच्या नजरेने बघत होती. मंजुषाची नग्न देहसंपदा बघून तिला क्षणभर नरेनचा हेवा वाटून गेला. ती मंजुषाच्या जवळ येऊन उभी राहिली व बारकाईने तिच्या उघड्या देहाचे निरीक्षण करू लागली. तिच्या यौवनशिखरांना स्पर्श करायचं ना तिच्या कामगुहेत बोट घालून बघायचं तिने कटाक्षाने टाळले. मंजुषाला तिने तोन्ही हात डोक्यामागे नेण्यासाठी व पाय जरा फाकवून उभे राहायला म्हटलं. मंजुषानेही आज्ञाधारकपणे तिच्या सूचनांचे पालन केले. तिच्या उघड्या पडलेल्या काखांजवळ निलीमा आली. मंजुषाच्या काखेचा गंध तिच्या नाकाला जाणवला.

"च्य 55क!"

"काय झालं नहिनी?"

"मंजू, अगं तुला हायजिनच्या दृष्टीने म्हणून सांगते, बाईने कसं मोक्याच्या ठिकाणी केशरहित असावं! तू पाहा बरं, इथे केसांची उगीचच वाढ करून ठेवलीय.

" असे म्हणुन तिने मंजुषाच्या काखांतून व योनीप्रदेशावरून हात फिरवाला. नाजूक जागांना झालेल्या स्पर्शाने मंजुषा शहारत्नी.

"अहो, मला वेळच मिळत नाही काढायला!"

"हे बघ काही फुसकी कारणं सांगू नकोस! आणि महेशला चालतं वाटतं!"

"वहिनी, त्यांना माझ्याकडे लक्ष देणं सुचेल तर ना!" नंतर निलीमाने आपल्याजवळच्या लेडीज शेव्हींग कीट वापरून मंजुषाच्या नाजूक ठिकाणचे केसांचे जंगल साफ केले. तिच्या त्या जागांना होणारा स्पर्श मंजुषाला गुदगुल्या करत होता. अखेर तिच्या केसाळ जागा निलीमाच्या मनासारख्या तुळतुळीत झाल्या. निलीमाने आलमारीतून एक पफ्यूम स्प्रे बाहे काढला (हाही नरेननेच तिला दिलेला होता ) व मंजुषाच्या कानांच्या पाळीच्या मागे, दोन्ही काखांमधे, स्तनाच्या पोकळीमधे, खोल बेंबीत, योनीप्रदेशावर व नितंबांच्या भेगेत लावला. स्प्रेच्या थंड स्पर्शाने तिच्या अंगावर काटा उभा राहिला. तिच्या चेहऱ्यावरून तिने हलकासा मेकप करून ओठांना आपली ठेवणीतली स्ट्रॉबेरी फ्लेवरची लिपस्टीक लावली. तीच लिपस्टीक तिने मंजुषाचा टचटचीत स्तनाग्नांवरूनही फिरवली. आधीच किरमिजी दिसणारी तिची स्तनाग्नं अजून गडद दिसू लागली.

"चल बाई! झालं एकदाचं! घाल कपडे!" मंजुषा आपले मघाशी बेडवर काढून ठेवलेले कपडे घ्यायला वळली. निलीमा चपळाईने समोर झाली व त्या कपड्यांच्या राशीतून तिने मंजुषाचा पेटीकोट, ब्रेसियर व निकर आपल्या ताब्यात घेतलेत.

"अहो बहिनी, हे काय करताय? द्या नं माझे कपडे!"

"मंजू! बेडवर जेवढे आहेत तेवढेच घाल!" निलीमा डोळे वटारून म्हणाली.

"काय?"

"होय. नाहीतर ते देखील घेऊन घेईन! अगं बाई, मी जे काही करतेय त्याच्या मागे काही उद्देश आहे माझा!" शेवटी, निरूपायाने मंजुषाने ब्रेसियरशिवायच ब्लाऊज घातले. निलीमा चांगल्या फिटींगचे ब्लाऊज का म्हणाली होती त्याचा आता तिला उलगडा झाला. त्या ब्लाऊजमधे तिच्या मांसल स्तनांना ब्रेसियरविना जास्तच मादक आकार प्राप्त झाला. उत्तेजनेमुळे तिची स्तनाग्रं ताठरली होती, तीही ब्लाऊजमधे फुलून दिसत होती. नंतर मंजुषाने साडी नेसायला घेतली.

"थांब, मी नेसवते तुला!" असे म्हणून निलीमा समोर आली. तिने सराईतपणे मंजुषाला साडी नेसवली. साडी अशी नेसली की तिचे शरीर व्यवस्थित झाकल्या गेले पण पदर थोडासा बाजूला होताच मंजुषाचे गुबगुबीत पोट व त्यावरील खोल नाभी उघडी पडली.

"आणि, निन्या सांभाळून गं बाई! मी खोचल्या आहेत, पण जरासा धक्का लागला तर सगळा सिनेमा दिसेल." निलीमाने बजावून सांगितलं. 'नाहीतरी नंतर तुझा सिनेमा दिसणारच आहे म्हणा' निलीमाच्या मनात चावट विचार आला. ती स्वतःशीच खुदकन हसली.

"वहिनी, काय झालं?" मंजुषाने निरागसपणे विचारलं.

"काही नाही गं. आपलं असंच! बरं आता तू तयार झाली आहेस, तू इथेच बस! नरेन आला की मी येईन तुला घेऊन जायला!" बाहेर, हॉलमधे येऊन निलीमा नरेनची वाट पाहू लागली. कमळाच्या फुलासारख्या मंजुषाचा बलदंड नरेन चोळामोळा करून टाकणार आहे ह्या कल्पनेनी ती खूप उत्तेजित झाली. आपल्या ओलावणाऱ्या योनीमार्गाला, तिने मांड्या आवळन घट्ट बंद करून घेतले. तिला जास्त वेळ वाट पहावी लागली नाही. थोड्याच क्षणात कॉलबेल वाजली. तिने दरवाजा उघडला. नरेन आला होता. तिने त्याला आत घेऊन दरवाजा बंद करून घेतला. त्याने प्रश्नार्थक चेहल्याने तिच्याकडे बघितले. मंजुषा आत असल्याचे तिने खुणेनेच त्याला सांगितले. त्याच्या मुखावर समाधानाचे हास्य पसरले. त्याने खिशात हात घालून एक हजारच्या नोटांचे बंडल काढले व निलीमाच्या हातात दिले.

"किती आहेत?"

"अस्सी हजार!"

"का ऽ य?" निलीमा विस्मयचकीत झाली.

"मग! मंजूबायचा नेकलेस बीस हजाराला पडला! वायद्यानुसार तुला अस्सी हजार नको द्यायला?" एकरकमी ऐंशी हजार मिळताच निलीमा हरकून गेली. ती पैसे ठेवायला बेडरूमकडे जायला वळली.

"तू बैस! मी घेऊन टोते तिला." निलीमा आत गेली. तिथल्या आलमारीत तिने पैसे नीट ठेऊन दिलेत.

"चल मंजू! नरेन आलाय!" तिने मंजुषाचा हात धरून तिला उठवलं. मंजुषाचं काळीज धडधडू लागलं.

"वहिनी, मला भिती वाटते हो!"

"अगं काही घाबरू नकोस! मी आहे ना. तसा नरेन खूप चांगला आहे. नीट जपेल तुला. आणि एक गोष्ट लक्षात ठेव! पुरूषाने कितीही गमजा मारल्या तरी झाल्यावर तो लोळागोळाच होतो. बाई मात्र पुन्हा झेलायला तयार असते!" निलीमाने मंजुषाला हात धरून हॉत्नमधे नेले. नरेन प्राण डोळ्यात आणून दोघींची वाट पहात होता. मोबाईलच्या छोट्याशा स्क्रीनवर दिसली त्यापेक्षा शतपटीने मंजुषा प्रत्यक्षात आकर्षक दिसली. तो एकटक तिच्याकडे बघू लागला. त्याच्या आड येऊ नये म्हणून निलीमा मंजुषाच्या मागे जाऊन उभी झाली. मंजुषाचा गोलाकार चेहरा, त्यावरील अपरं नाक, रसरशीत ओठ सगळं अगदी फोटोत जसं दिसलं तसंच होतं! किंबहुना त्याहून सुरेख! मंजुषाने लाजून आपला चेहरा खाली झुकवला होता.

साडीचा पदर जरी अंगावर व्यवस्थित घेतला होता, तरी तलमपणामुळे, तो आपल्या आड दडवलेल्या खजिन्याची चुगली करत होता. तिचे पोट व त्यावरील बेंबी अस्पष्टपणे नरेनला दिसत होते. हिची बेंबीच एवढी खोल आणि सेक्सी तर हिची खालची किती मारू असेल, असा विचार मनात येऊन त्याचे लिंग फुरफुरू लागले. एवढं मादक रूप आपल्यासमोर पेश केल्याबद्दल त्याने निलीमाचे मनातल्या मनात आभारही मानून टाकले. निलीमा आता मंजुषाला मागून चिकटन उभी राहिली होती. तिचा चेहरा मंजुषाच्या डाव्या खांद्यावर होता.

"काय नरेन, कशी वाटली माझी मैत्रिण?" तिने डोळे मिचकावत्त विचारले आणि मंजुषाच्या पोटावर हात ठेवत हळूच तिचा पदर थोडा बाजूला सरकवला. तिच्या ह्या अदाकारीने नरेन घायाळ होऊन गेला. ब्लाऊज आडून मंजुषाचा टपोरा डाना स्तन आता व्यवस्थित दिसत होता आणि मघाशी अस्पष्ट दिसणारी बेंबी वरच्या लाईटच्या उजेडात चमकत होती. आपला पदर बाजुला केला गेला आहे हे कळल्याने मंजुषा अजूनच लाजून तिची धडधड वाढली होती. त्यामुळे तिचे स्तन लक्षात येईल अशा रितीने लयबध्द रित्या खाली वर होत होते. तलम ब्लाऊजच्या आडून लिपस्टीकचा टच दिलेल्या टपोऱ्या स्तनाग्नाचा वर्तुळाकार जाणवून पडत होता. नरेनची तर पापणी लनायचीही हिम्मत होत नव्हती. न जाणे, डोळा मिटला तर हे सौंदर्य अदृष्य होऊन जायचं.

"निलू डार्लिंग, काय बोलणार आपण! आपली तर बोलतीच बंद करून टाकलीस!"

"जूष?"

"एकदम खूष!"

"अरे मग हिने तुला खूष केलंय तर तिला इनाम नको द्यायला?"

"अरे हां! गलती झाली! माफ कर मंजुबाय मला!" असे म्हणून उठून तो मंजुषाच्या समोर उभा राहिला. चेहरा झुकलेला असूनही मंजुषाला नरेनचे व्यक्तिमत्त्व जाणवलं. त्याने खिशात हात घातला व एक चपटा दागिन्याचा बॉक्स बाहेर काढला. बॉक्स उघडून त्याने नेकलेस बाहेर काढला.

"पसंद आना?"

"कित्ती सुरेख!" निलीमाने जवळपास किंचाळीच. इतक्या वेळ झुकलेली आपली मान मंजुषाने हळच वर उचलली. नरेनच्या हातात नाजूक हिन्यांचा एक अप्रतिम नेकलेस होता. नेकलेस बघून मंजुषाचे डोळे दिपलेत.

"मंजुबाय, आवडला?" तिने प्रथमच नरेनकडे बघितले. त्याच्या करारी डोळ्यात तिला आपल्या रूपाचे कौतक स्पष्ट दिसत होते. त्याच्या चेह-यावर मंद हास्य विलसत होते. तिची त्याच्या बद्दलची भिती क्षणात पळाली. त्याच्या प्रश्नाला तिने अस्फुटशी मान डोलावली.

"अरे आवडलाय तिला! आता तूच घालून दे तिला!" निलीमाने प्रॉम्प्टिंग केले. ती मंजुषापासून थोडी दूर झाली. नरेनने नेकलेसचा हुक उघडला व मंजुषाच्या मानेभोवती घालत त्याने हुक लावून घेतला. तिच्या मानेभोवती हकलानत असताना ही तरूण स्त्री आता आपल्या बंधनात आली आहे व आपल्या मालकीचीच झाली आहे अशी भावना त्याच्या मनात उत्पन्न झाली. हुक लाऊन त्याने हात समोर आणले. नेकलेस आता मंजुषाच्या भरदार छातीवर रूळत होता. त्याला अॅडजस्ट करायचे म्हणून त्याने मालकी हक्काने मंजुषाचा पदर बाजूला करून टाकला. ब्लाऊजच्या उघड्या गळ्यातून तिच्या उफाळून आलेल्या वक्षस्थळांमधली खोल दरी त्याला खुणावत होती. नेकलेस नीट करण्यासाठी हात त्याने तिच्या उरोजांवर ठेवले. तिच्या त्वचेच्या मुलायम स्पर्शाने चळन जाऊन त्याचे हात नेकलेस नीट करण्याऐवजी तिचे अर्ध-अनावृत्त स्तन कुरवाळू लागले. आपल्या उत्फुल्ल स्तनांना नरेनच्या कणखार हातांचा स्पर्श होताच मंजुषा बावचळली. तिला त्याच्या स्पर्शात एक वेगळीच ओढ जाणवायला लागली, जी तिला महेशच्या स्पर्शात कधी जाणवली नव्हती. तिच्या ओठांतून सीत्कार बाहेर पडू लागले. नरेनचे लक्ष तिच्या पिकलेल्या ओठांकडे गेले. त्यांच्या नाजूक लालबुंदपणाने मोहून जाऊन त्याने आपले ओठ त्या मांसल अधरांवर ठेवलेत. आसुसून तो मंजुषाचे अधररसप्राशन करू लागला. निलीमाने अचानक मागून मंजुषाला नरेनच्या अंगावर ढकलले. मंजुषा दचकून नरेनच्या मिठीत आली. नरेनने तिला घट्ट धरले. तिच्या मांड्यांमधील फुगीर ओटीपोटाचा नरेनच्या ताठलेल्या पौरूषाला स्पर्श होऊ लागला. आता कधी मंजुषाला नागवी करून तिच्यावर आरूढ होतो अशी त्याला घाई झाली. नंतर सावकाशीने चवीचवीने त्याला तिला चाखायचं होतं, पण आत्ता मात्र तिच्याशी धसमुसळा संभोग करायची अनावर वासना त्याच्या मनात उत्पन्न झाली. त्याने मंजुषाला आपल्या मिठीतून बाजूला केले. एक हात तिच्या भरदार मांद्यांच्या खाली व दुसरा तिच्या काखेत धरत त्याने तिला अलगद फुलासारखी उचलली.

"काय झाले रे नरेन?" निलीमाने चेष्टेच्या स्वरात विचारले. त्याची कामातुर अवस्था तिला कळली होती.

"निलू डार्लिंग, तू आता आमच्या बीचमे येऊ नकोस. मी आता मंजूबायला पोटभरून चोदणार हाय." असे म्हणू तो मंजुषाला बेडरूममधे घेऊन गेला व तिला बेडवर ठेवले. निलीमाही त्यांच्या पाठोपाठ आत आली. त्या दोघांमधली रती तिला बघायची होती.

"नरेन, आता सबूरीने घे! मंजुषाच्या तारूण्याचा वृक्ष आता तुझ्याच मालकीचा आहे." तिचे वाक्य ऐकून मंजुषाच्या अंगावर गोड शिरशिरी उठली. नरेन आता निच्यानर झुकला. तिच्या ब्लाऊजमधे हात घालून त्याने एक हिसडा दिला. त्या हिसयाने तिच्या तलम ब्लाऊजच्या गुंड्या तटतटून तुटल्यात. "अरे हळू! फाडतोस का तिचे ब्लाऊज?"

"फाटले तर फाटले! असले छप्पन नये ब्लाऊज आणेन तिला!" असे म्हणत तो आता स्वतः मंजुषाच्या बाजूला पहुडला.

"मंजुबाय, निलू डार्लिंग बोलली तशी तू सच्ची जवानीका पेडच हाय. हे तुझे हापूसचे आंबे काय रसदार आहेत." असे म्हणून त्याने तिचे स्तन पिळायला सुरूवात केली.

"जरा . . हळु . . नं! दुखतंय!" त्याच्या आवेगाने मंजुषा कण्हली.

"एक बात धेनात ठेन! आपण काय भी काम हल्लु हल्लु नाय करत! पर तुला ज्यादा दर्द भी नाय होऊ देणार.

" असे म्हणत त्याने तिच्या स्तनांना थोड्या हळवारपणे हाताळायला सुरूवात केली. तिच्या ब्लाऊजच्या बटणा आधीच तुटलेल्या होत्या. तो ब्लाऊज त्याने तिच्या अंगातून बाहेर काढून टाकला. तिने लाजून जाऊन आपल्या दोन्हीही हातांनी आपले नग्न उरोज झाकून घेतलेत. नरेनच्या कपाळावर एक बारीक आठी उमटली. आपल्या सौख्यात आलेल्या ह्या अनपेक्षित अडसराने तो चिडला. आपले दोन्ही पाया मंजुषाच्या शरीराभोवती घेत तो तिच्या पोटावर बसला. आपल्या विस्तीर्ण पंज्यांमधे तिचे हात धरत त्याने तिच्या डोक्याखाली आनले व एका हातात घट्ट धरून ठेवलेत. त्याच्या ताकदीपुढे मंजुषाचे काहीच चालत नव्हते. तिचे दोनी हात डोक्यामागे गेल्यामुळे तिच्या दोन्हीही काखा उघड्या पडल्यात. नुकतेच शेव्हिंग करून केस काढल्यामुळे त्या लुसलुशीत दिसत होत्या. त्यांतून घाम-मिश्रीत पप!मचा विलक्षण मादक गंध येत होता. बेभान होऊने नरेनने तिच्या काखा चाटायला आरंभ केला. त्या कोवळ्या जागी त्याच्या खरखरीत जीभेचा स्पर्श होऊ लागला. मोकळ्या असलेल्या हाताने त्याने तिचे उभार कुस्करायला सुरुवात केली. नरेनची प्रणयाची असली रासवट पध्दत मंजुषाला धुंद करू लागली. आयुष्यात प्रथमच ती अश्या रितीने भोगल्या जात होती. तिचा योनीमार्ग ओलाचिंब होऊ लागला. ओली होत असूनही तिला आपल्या योनीत वणवा पेटलाय असा भास होऊ लागला. तिने आवेगाने मांया आवळून घेतल्यात. तिची ही तगमग बाजूला प्रेक्षकाच्या भूमिकेत उभ्या असलेल्या निलीमाच्या लक्षात आली.

"नरेन, अरे आता वरचा खेळ थांबव! ती खालून पेटली आहे तुझ्यासाठीनिझन तिची आग!" तिने नरेनल्ना प्रोत्साहन दिले. नरेनकडून चुरगाळली जाणारी मंजुषा बघून तिला स्वतःला आवरल्या जात नव्हतं. तिने आपली साडी सोडून टाकली. ती साडीखाली नागवीच होती. आपला उजवा हात तिने आपल्या योनीमुखावर आणला व आपला मदनांकुर चाळवू लागली. मधूनच आपल्या हाताची बोटे आपल्याच लाळेने ओली करत आपल्या योनीत घालत होती. नरेनलाही आता वरचं वरचं नको होतं. आपला दांडगा लवडा मंजुषाच्या नाजूक योनीत घुसडत तिला आकंठ भोगायचं होतं. तो उभा राहिला. विलक्षण त्वरेनी त्याने आपल्या शरीरावरची वस्त्रं काढून टाकलीत. मंजुषाच्या नाजूक गढीवर आक्रमण करायला त्याचा लवडा सुसज्ज झाला होता. वरच्या ट्यूबलाईटच्या उजेडात त्याच्या लबद्याची लालबुंद सुपारी पेटत्या निस्तनासमान भासत होती. त्याच्या ह्या दांडग्या अवयवाकडे बघून मंजुषाला जणू चक्करच आली. हे आपल्या नाजूक छकुलीचे काय हाल करील ह्या विचाराने तिच्या अंगावर काटा उभा राहिला. नरेन बेडवर तिच्याबाजूला बसला. तिच्या निन्यांना हात घालून खेचला.

आत काहीच नसल्याने तिची योनी उघडी पडली. ती केशरहित दौलत बघून तो बभान झाला. आवेगाने त्याने आपले ओठ तिच्या योनीमुखावर ठेवलेत व तिचा कामगंध तो उरात साथवून घेऊ लागला.

"निलू डार्लिंग बोलली ती बात सच हाय! तुझ्या जवानीच्या बाग मधी वर हापूसचे आंबे हायेत तर खाली जासोंदाचे फूल हाय!" आपल्या योनीची जास्वंदाच्या फुलासोबत तुलना केलेली ऐकून मंजुषा फुलारली. ह्या दांडगट माणसाच्या मनातही कुठेतरी कनिहृदय आहे तर!

"नरेन बाबा, तिची पहिलीच वेळ आहे तुझासोबत! जरा दमाने घेशील! कुठे नाजूक ठिकाणी फाडाफाडी करू नकोस!" समोरच्या धुंद दृष्टाने व आपल्या बोटांच्या लाघवाने निलीमाचे एकदा जालन होऊन गेले होते. तिला थोडंसं मोकळं वाटत होतं. आत्ता ती नव्या जोमाने समोरचे प्रणयनाट्य बघयाला सज्ज झाली होती. पण नरेनचे तिच्याकडे अजिबात लक्ष नव्हते. तो मंजुषाच्या तारूण्याची रसमलाई चाखण्यात गुंगला होता. आपल्या योनीला होणाऱ्या त्याच्या सराईत मुखस्पर्शाने मंजुषा सातव्या आकाशात पोहोचली होती. आपली कंबर हलवून ती नरेनच्या क्रियांना प्रतिक्रिया देत होती. तिच्या मदनांकुराला ओठांनी चोखता चोखता नरेनचे हात तिच्या मांसल कुल्ल्यांमधे शिरले होते. तिथल्या नाजूक सुरकतलेल्या छिद्रावर हळूवारपणे बोट फिरवत त्याने त्या जागेचे भविष्यासाठी मनोमन आरक्षण करून ताकले होते.

"आऽह . . . आई गं ..." नरेनच्या स्किलफुल हाताळण्याने मंजुषाला तीन ऑर्गेझम झाला. आपल्या मांड्यांमधे तिने नरेनचे डोके आवळन धरले. नरेनने तिचा आवेग ओसरू दिला. ती आता आपले आक्रमण झेलू शकेल ह्याची त्याला खात्री पटली होती. तो उठून उभा राहिला. त्याने खुणेने निलीमाला जवळ बोलवून घेतले. तीही खूष झाली. तिला सगळी अॅक्शन आता एकदम जवळून बघायला मिळणार होती. ती बेडवर मंजुषाच्या कंबरेजवळ बसली. तिचा एक हात तिने आपल्या हातात आधार म्हणून धरून ठेवला. कारण नरेन पहिली चढाई दयामाया न दाखवता करणार आहे हे तिला कळून चुकलं होतं. मंजुषाचे पाय गुडघ्यातून पलंगाच्या खाली लोंबकळत होते. ते फाकवून नरेन त्यांमधे उभा राहिला. आपले एक बोट मंजुषाच्या योनीमार्गात घालून त्याने तो पुरेसा ओला आहे ह्याची खात्री करून घेतली. आता तो पुढे झुकला. आपला लोखंडाच्या कांबीसारखा लगडा त्याने तीन चार वेळा मंजुषाच्या मदनांकुरावर घासला.

"मंजुबाय, हो रेडी!" असे म्हणत त्याने लवझाची सुपारी तिच्या विलग योनीमुखाजवळ ठेवली. पुढे काय होणार ह्याची पूर्ण कल्पना येऊन निलीमाने आपले ओठ मंजुषाच्या ओठांवर ठेवलेत. अन् काही कल्पना न देता व दयामाया न दाखवता त्याचे आपल्या कंबरेला विलक्षण ताकदीने रेटा दिला. असे काही होऊ शकते असे कधी कल्पनेतही नसलेल्या थोड्याशा बेसावध मंजुषाला एक क्षण काय झाले ते कळलेच नाही. परंतु, लोण्याला चिरत जाणान्या तप्त सुरीसमान नरेनचा लवडा जेव्हा तिच्या अंतरंगात शिरला तेव्हा तिच्या मुखातून किंकाळी बाहे पडली. परंतु, निलीमाने ती शिताफीने आपल्या घश्यात निरवून टाकली. एकदा आत शिरल्यावर मग नरेन कसला थांबतोय. एखाद्या अबलख वारूप्रमाणे तो मंजुषाच्या नाजूक शरीरात उधळला. तिच्या फारश्या वापरल्या न गेलेल्या कामवाटेवरून त्याची रपेट सुरू झाली. त्याच्या धक्क्यांनी मंजुषाची अवस्था पाण्याबाहेर काढलेल्या मासोळीसारखी झाली. बेडवर झोपलेली असूनही तिला आपल्या शरीरातले सर्व अवसान गळाल्यासारखे वाटले. शेवटी आधार घेण्यासाठी म्हणून तिने आपल्या पायांचा विळखा नरेनच्या कंबरेभोवती घातला. तिच्या ह्या कृतीने तिचा योनीमार्ग थोडा रूंदावल्यासारखा झाला. ती आता नरेनची चढाई व्यवस्थितपणे झेलू लागली. नकळत पणे तिची कंबरही हलू लागल्याने तिला नरेनचे धक्के सुसह्य होऊ लागलेत. निलीमाने हळुवारपणे मंजुषाचे स्तन कुरवाळायला सुरूवात केली. मंजुषाला तिनेच ह्या प्रकारात खेचल्यामुळे तिला हे आल्हाददायक कसे वाटेल हे बघण्याची निलीमाने स्वतःची जबाबदारी मानली होती. आता मंजुषाला हे हवंहवंसं वाटू लागलं. इतके दिवस प्रणयासुखासाठी आतुर तिची तापलेली काया नरेनच्या वार्षावाखाली भिजत होती. तिने हात फैलावून नरेनला आपल्या मिठीत ओढून घेतले. आता नरेन निर्धास्त मनाने तिला भोगू लागला. त्या दोघांनाही एकमेकांबद्दल इतके आकर्षण उत्पन्न झाले होते की की आपण प्रणयसुखाच्या शिखरावर कधी पोहोचलो हे त्यांना कळलेच नाही. दोघेही एकाच वेळेस आवेगाने स्वलीत झाले.

अश्या रितीने नरेनने फेकलेल्या सोनेरी जाळ्यात मंजुषा अलगद कैद झाली होती. पण त्या जाळ्याच्या सोनेरी रंगात एक वासनेची लाल छटाही मिसळली होती.

(समाप्त)